Ronald Brus wil een nieuw model voor de ontwikkeling van geneesmiddelen. ‘Farmabedrijven moeten octrooien met elkaar delen.’
Ondernemer Ronald Brus, die met zijn myTomorrows de farmaceutische industrie wil dwingen nieuwe wegen in te slaan, is niet mals voor de sector: ‘In de jaren 1950 duurde het drie tot vijf jaar voor een geneesmiddel dat onder octrooi was genomen op de markt kwam. Nu duurt het dertien tot vijftien jaar! Grote bedrijven laten de ontwikkeling van nieuwe middelen steeds meer over aan kleine biotechbedrijven, die ze opkopen als blijkt dat ze iets nuttigs in de pijplijn hebben. Dat op zichzelf werkt al prijsverhogend. Je kunt je ook afvragen of wij dat als maatschappij willen. Als Apple ooit aan IBM was verkocht, hadden we misschien nooit een iPhone gehad.’
Wilt u kleine biotechbedrijven de kans geven om zelf hun middelen op de markt te brengen?
RONALD BRUS: Er is altijd de vraag in welke mate klinische tests representatief zijn voor wat er in de echte wereld gebeurt. Ik ben ervan overtuigd dat gegevens uit de dagelijkse praktijk steeds belangrijker gaan worden, waardoor de ontwikkeling en evaluatie van een geneesmiddel sneller kan. En dat kan dan weer de kostprijs drukken. De derde fase van een klinische test op een selectie van patiënten is op veel gebieden achterhaald. Het is daarenboven peperduur en tijdrovend, waardoor de ontwikkelaars van die nieuwe medicijnen – biotechbedrijven bijvoorbeeld – zich aan een grote firma moeten verkopen, want ze kunnen het zelf financieel niet aan.
Is het goed dat patiënten druk zetten op het systeem?
BRUS: Veel patiënten beginnen te begrijpen dat de term ‘ontwikkeling’ van een geneesmiddel niet correct is: na fase 1 van een klinische test wordt een middel niet verder ontwikkeld, het wordt alleen nog getest – de ontwikkeling is afgesloten. Dan kunnen mensen voor zichzelf een risicoanalyse doen van wat ze te winnen of te verliezen hebben. Als de achterliggende data goed zijn, waarom zou je zo’n middel dan geen vertrouwen geven? Het is uiteindelijk de patiënt die betaalt voor zijn gezondheid, maar wij zijn van mening dat hij de laatste dertig jaar niet goed bediend is, gezien de prijszetting in de sector.
Hoe dekt u zich in tegen patiënten die risico’s lopen met nieuwe middelen?
BRUS: Het is belangrijk dat je eerlijk en transparant bent over wat je doet. Net als bij de derde fase van een klinische test laten wij patiënten een informed consent tekenen. Maar ik ben er niet bang voor. Ik ken geen enkel geval waarin het fout is gegaan.
Waar hoopt u binnen 25 jaar te staan?
BRUS: Wij hopen dat met ons systeem veel geneesmiddelen voor belangrijke ziektes sneller beschikbaar zullen worden. Finaal hoop ik dat er een ander soort farmaceutische industrie zal opstaan. Nu blijven bedrijven op een octrooi zitten tot een middel op de markt is. Het zou logischer zijn dat ze hetzelfde doen als wat in de elektronica-industrie de regel is: dat je octrooien met elkaar gaat delen. Wij streven op alle niveaus naar meer transparantie over de gegevens. Als er op die manier sneller inzicht komt in de commerciële waarde van een octrooi, kun je het met anderen gaan delen, zodat die er verder op kunnen bouwen. Ook dat zal een significante kostenbesparing opleveren die de patiënt en de maatschappij ten goede komt.
‘Wij hopen dat met ons systeem veel geneesmiddelen voor belangrijke ziektes sneller beschikbaar zullen worden.’
