Netscape : alleen de beurs telt echt.
Onlangs kwam Netscape, het bedrijf dat de populairste grasduiner voor het Internet ontwerpt in aanraking met een bughunter. Een bughunter is een programmeur die op zoek gaat naar fouten (bugs) in programma’s en dit tegen een forse betaling uitlegt aan de makers. Betaalt het softwarehuis niet (het blijft tenslotte pure afpersing), dan begint de bughunter een hetze op het Internet en dan riskeert het bedrijf klanten te verliezen. Het ergste voor het management van de meeste softwarehuizen is echter de koersval van hun bedrijf op de schermenbeurs Nasdaq. Het met veel hype naar de beurs gebrachte en dus mateloos dure Netscape kende reeds zo’n koersval, maar de vrees blijft bestaan dat het Californische bedrijf terugvalt naar zijn intrinsieke waarde. Aangezien er dan niet veel meer zou overschieten, besloot de Deense bughunter met de naam Orellana zijn kans te wagen. Netscape wou echter slechts duizend dollar en een t-shirt schenken en de bughunter hing het verhaal dan maar aan de grote klok. Ondertussen had Netscape vlug vlug een lapmiddel in elkaar geprutst en de hele zaak waaide over.
Her en der op het Internet staan nu nieuwe versies van Netscape die zelfs zonder de bug een misdaad zijn om te installeren. De software neemt zonder pardon 50 MB van de harde schijf in beslag (vroeger kon daar een tekstverwerker, een rekenblad, een databank en nog wat rommel op gestockeerd worden). Om wat te doen ? Om te surfen. Wat is dat surfen op het Internet eigenlijk ? In de grond is het niet meer of niet minder dan het van het scherm schrapen van gewone tekst met een paar codes. Wie met de telebanking-producten voor Windows of Macintosh werkt, gebruikt een dergelijke toepassing dagelijks. Simpele tekst zoals op het scherm van een Mister Cash wordt een beetje sexy verpakt door een grasduiner. Het enige doel is het gebruiksgemak. De surfer hoeft enkel te mikken en te klikken en en passant ziet het er allemaal fraai uit.
Door het succes van het wereldwijde web op het Internet staart het gros van de gebruikers zich nu blind op één van de zovele screenscrapers. Bedrijven vergapen zich aan de sexy verpakking van informatie waar de makers van de grasduiner niks mee te maken hebben en verbinden het lot van hun bedrijf en werknemers aan Netscape. Dat de programmatuur ondertussen vol fouten zit, slordig geschreven is en bijgevolg vol redundante code staat, speelt geen rol. Dat de grasduiner van Netscape ondertussen meer ruimte op een harde schijf inneemt dan noodzakelijke programma’s zoals tekstverwerkers of rekenbladen lijkt wel volkomen irrelevant. Het enige wat blijkbaar telt, is de beurskapitalisatie van Netscape. Allianties worden aangekondigd, de beurskoers stijgt. Komt er negatieve informatie over het product, dan volgt meteen een lapmiddel ( patch in het Engels) en de beurs stoomt voort. Dat de software van Netscape ondertussen om de haverklap crasht, vastloopt of gewoon weigert te functioneren, zal de speculanten worst wezen. Tot de luchtbel uiteenspat.
www. netscape. com
