‘Ik weet niet wat ik deed toen ik won. Het enige wat ik me herinner, is dat ik schreeuwde.’ De legendarische Amerikaanse golfer Tiger Woods heeft een van de grootste comebacks in de sportgeschiedenis gerealiseerd. Op zijn 43, elf jaar na zijn laatste grote overwinning, heeft Woods het Masterstoernooi in het Amerikaanse Georgia gewonnen.
Lange tijd domineerde Woods zijn sport. In 1997, amper een half jaar nadat hij prof was geworden, werd hij de nummer een op de wereldranglijst. De daaropvolgende tien jaar stond hij meer dan driehonderd weken aan de top en won hij veertien grote toernooien. Daarmee was hij de op een na meest succesvolle golfer ooit. Dat de zwarte Woods zo veel successen behaalde in een sport waarin vooral rijke, blanke mannen excelleerden, vergrootte zijn aanzien.
Vanaf 2009 ging het bergaf met Woods. Nadat de talloze buitenechtelijke affaires van Woods aan het licht waren gekomen, beëindigden heel wat sponsors hun contract met hem. Zijn vrouw vroeg de echtscheiding aan. ‘Ik dacht dat ik met alles wegkwam’, zei Woods daarover later. ‘Ik vond dat ik het recht had om op elke verleiding in te gaan. Dankzij het geld en de roem hoefde ik daar weinig moeite voor te doen. Ik was dom.’
Bovendien werd de Amerikaan geplaagd door rugblessures. Hoewel hij meerdere operaties onderging, werd er gevreesd dat Woods nooit meer professioneel zou golfen, en misschien zelfs niet meer pijnvrij zou kunnen leven.
Dat hij toch opnieuw het groene jasje mag aantrekken, de prijs voor wie The Masters wint, oogstte veel bewondering. Zo werd hij gefeliciteerd door twee Amerikaanse presidenten. Zowel de golffan Donald Trump als voormalig president Barack Obama prees het doorzettingsvermogen van Woods.
