JA

‘Het Arbitragehof heeft al in 2003 geoordeeld dat de aanwezigheid van Franstalige lijsten ongrondwettelijk is bij verkiezingen in het arrondissement B-H-V. Dat moest eigenlijk al tegen deze federale verkiezingen opgelost zijn. Op federaal niveau hebben ze echter gefaald. De Vlaamse Regering, het Vlaams Parlement, de provincie Vlaams-Brabant en juridische experts hebben dat elk al aangeklaagd. Als laagste echelon in het Vlaams Gewest moet je daarom consequent zijn en niet aan ongrondwettelijke verkiezingen meewerken. Dat is meer dan een boycot: het is pure noodzaak.

Alle gemeenten hebben in een motie de eis tot splitsing onderschreven en meer dan twintig van hen zullen bovendien niet aan de verkiezingen meehelpen. Dat houdt onder meer in dat wij niet meehelpen aan het opstellen van de kiezerslijsten en geen stembiljetten versturen. Waarschijnlijk zal de provinciegouverneur die taken nu overnemen. Hij is meer een ambtenaar die aan de federale overheid moet gehoorzamen. Als politieke organen van onze gemeentes moeten wij echter een signaal geven dat de rechten van de Vlamingen hier geschonden worden.

Overigens worden wij als burgemeesters in onze weigering gesteund door onze schepencolleges en gemeenteraden. Dit zijn dus geen eenmansacties, maar een uiting van solidariteit met iedereen die voor een splitsing van B-H-V ijvert. Iedereen is het over de kern van de zaak eens, alleen verschillen we van mening hoe we de splitsing kunnen afdwingen. Ik zie ook niet in hoe we op die manier onze onderhandelingspositie ondergraven. Net door consequent en solidair te zijn, versterken we onze positie bij de komende staatshervorming. Mochten we meewerken aan de federale verkiezingen, dan zouden we net legitimiteit verlenen aan de huidige ongrondwettelijke situatie in B-H-V.’

NEE

‘Ik ben solidair met de eis om Brussel-Halle-Vilvoorde te splitsen, maar daarvoor wil ik nog niet de verkiezingen saboteren. De boycot stond in een motie die alle gemeenten die voor een splitsing ijveren, aangenomen hebben. Nu hebben enkele gemeentebesturen waaronder Beersel die boycot uit de motie geschrapt. Veel burgemeesters weigerden al in 2004 voor de eerste maal om mee te werken aan de verkiezingen. Dat was toen een loos dreigement. De verkiezingen kwamen er toch. De provinciegouverneur zal nu opnieuw voor de opstelling van de kiezerslijsten zorgen.

De huidige federale regering heeft veel beloftes gedaan om het arrondissement te splitsen, maar daar is niets van in huis gekomen. We moeten vermijden dat we door de boycot niet dezelfde weg opgaan als enkele jaren geleden. Politicoloog Kris Deschouwer beschreef de harde opstelling toen als een kroniek van een aangekondigde mislukking. Daarom is het van het grootste belang dat de Vlaamse onderhandelaars versterkt uit de federale verkiezingen komen. We mogen geen energie meer steken in een verloren zaak als de komende verkiezingen belemmeren.

We zullen daarna in elk geval vanuit de dialoog moeten vertrekken, en daarvoor is respect tussen de gesprekspartners nodig. Dan boycot je beter niet de verkiezingen. Ik begrijp overigens niet hoe sommige burgemeesters tot een boycot van de verkiezingen overgaan, terwijl ze dan zelf op de lijst gaan staan. In plaats van zo’n negatieve actie als een boycot, die hoogstwaarschijnlijk weer voor een lelijk spektakel voor de rechtbank zal zorgen, hadden we nu beter een ludieke campagne gevoerd. Zo zetten we op een positieve manier onze argumenten kracht bij. Ik wil daarvoor gerust met alle burgemeesters in de Zenne springen.’

opgetekend door stijn fockedey