
29 maart:
Burgerinitiatief Hart boven Hard organiseert de Grote Parade. 17.000 betogers drukken hun onvrede uit over de besparingspolitiek van de regering.
Wouter Hillaert (initiatiefnemer Hart boven Hard): Het huidige beleid biedt met zijn nauwe economische benadering geen antwoord op de nieuwe uitdagingen. We zijn nog steeds verwonderd over hoeveel mensen die dag in de striemende regen, toen in Gent-Wevelgem maar 39 renners de finish bereikten, dat signaal wilden geven. De Grote Parade kon bovendien niet weggezet worden als een verzameling verzuurde burgers. Het enthousiasme was groot om de ongelijkheid, de veranderingen in onze steden en de ecologische problemen aan te pakken.
De afgelopen jaren moesten we tegen de stroom in zwemmen. Nu is het anders. Er groeit verzet van onderuit. Zeker op Europees niveau beweegt er iets. Kijk naar hoe Syriza in Griekenland het verzet tegen de besparingen vormgaf, hoe Jeremy Corbyn de voorzitter van het Britse Labour werd en Ada Colau burgemeester van Barcelona. Zulke evoluties had niemand voorzien.
Maar wat heeft Hart boven Hard gerealiseerd? Groot lijkt de impact op de politiek allerminst.
Hillaert: Deze regering laat zich in haar beleid helaas beïnvloeden door de beurskoersen, niet door de signalen van burgers. Ze ziet de regeringsverklaring als een soort Bijbel, waar ze alleen onder druk van nieuwe economische gegevens van wil afwijken. Het primaat van de politiek komt dus in de praktijk neer op het primaat van de markt en de beurzen. Zonde is dat. Politieke partijen die blijven denken dat de democratie niet meer is dan het inkleuren van een bolletje om de zoveel jaar, doen zichzelf de das om.
Dat we helemaal geen invloed hebben op de partijpolitiek, is overdreven. CD&V is anders gaan communiceren en SP.A kreeg meer aandacht voor burgerinitiatieven. Op lokaal vlak zien we ook al meer samenwerkingen met de burgers. De vluchtelingenkwestie is daar een voorbeeld van. Of federaal minister van Mobiliteit Jacqueline Galant (MR) die burgers uitnodigt om voorstellen te doen die de verkeersveiligheid kunnen bevorderen.
Sommige van uw doelstellingen zijn nogal vaag geformuleerd. Is het wel altijd duidelijk waar Hart boven Hard voor staat?
Hillaert: Het is vreemd dat sommigen een ideologisch verhaal over mensenrechten en fundamentele principes als gelijkheid en solidariteit te vaag vinden. We moeten voorbij dat managementdenken. We zijn te veel meegegaan in het verhaal dat je concrete doelen moet halen, of dat je anders bezig bent met slecht bestuur.
Hart boven Hard presenteert zichzelf als een burgerinitiatief, maar u spiegelt zich aan Syriza en Labour. Is het dan toch geen politiek project?
Hillaert: Wij hebben niet de intentie om een politieke partij te worden. Integendeel: we zijn veel sterker als we dat niet doen. Hart boven Hard moet de politiek recupereren, niet omgekeerd. ?