Het slachtofferschap van links, herinnert u zich dat deuntje nog? Links is er alleen maar voor de slachtoffers, als ze al niet zelf mensen aanpraten dat het slachtoffers zijn tot die het zelf geloven. Rechtse intellectuelen ergeren zich daar al jaren aan, maar vorige week was het Bart De Wever, onze premier, die ontdekte hoe lekker het voelt om eens aan de kant van een slachtoffer te staan.
Ik heb het uiteraard niet over de duizenden en duizenden en duizenden Palestijnen die vaak op gruwelijke wijze vermoord worden door het Israëlische leger, maar over de Israëlische dirigent Lahav Shani. Een concert van hem werd door het Gent Festival van Vlaanderen geannuleerd.
Het ongelukkige toeval wil dat ik eigenlijk zelf niet echt een mening heb over die annulatie. Het is een beetje raar om aan iedereen uit Israël een schriftelijke verklaring te vragen over de genocide in Gaza, maar het is ook wel heel raar dat een dirigent dat dan blijkbaar niet wil doen.
Zo’n culturele boycot lijkt mij op het eerste zicht typisch iets voor een cultuursector die – begrijpelijkerwijs – heel erg graag iets wil doen, maar uiteraard niet in staat is om een echt verschil te maken.
Het is, dan weer, totaal belachelijk om zoiets racistisch en antisemitisch te noemen.
Waarom concert met Israëlische dirigent werd geschrapt: ‘Je leidt het staatsorkest niet als je het regime niet ondersteunt’
Dat is wat onze premier deed. Zelden is een slachtoffer zodanig gepamperd als Lahav Shani. De Wever reisde hoogstpersoonlijk naar Essen om op de foto te gaan met de man, en ons als land te excuseren. Misschien had hij ook nog een doos Antwerpse Handjes bij. Zal een bezoekje van de premier vanaf nu elk slachtoffer van racisme en discriminatie in België te beurt vallen? Ik geloof van niet, maar ik hoop natuurlijk van wel. ‘Daar trek ik de lijn’, schreef De Wever bloedserieus en in de drie landstalen op sociale media.
Jan Briers, de goedige voorzitter van de raad van bestuur van het Gent Festival van Vlaanderen: racist en antisemiet.
De Wever is de man die het een zomer lang niet de moeite vond om over Gaza te praten. Zijn partijgenoot Christoph D’Haese zat in de raad van bestuur die de beslissing nam en snurkte er blijkbaar gewoon doorheen.
Het was voor journalisten ook niet heel erg moeilijk om een N-VA’er te vinden die door de oorlog in Oekraïne een Russisch cultuurevenement liet schrappen: Axel Ronse in Kortrijk. Dat allemaal maakt de act van De Wever alleen maar onnozeler. Dat de premier met een uitgestreken gezicht over racisme en antisemitisme spreekt, kan enkel betekenen dat die woorden voor hem niets waard zijn.
Knack-redacteur Peter Casteels gooit elke week een blokje op het vuur.
Veertien cultuurhuizen verdedigen beslissing Gent Festival van Vlaanderen in open brief