Een team van zes wetenschappers heeft na een jaar in isolatie de Marssimulatie op de Mauna Loavulkaan in Hawaï afgerond.
Onderwerp van de studie, die in handen is van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie Nasa en de universiteit van Hawaï, waren niet alleen de biologische en ecologische factoren van het leven in volledig isolement, maar ook de sociale factoren. De wetenschappers leefden een jaar lang met beperkte middelen, moesten een ruimtepak dragen wanneer ze naar buiten gingen en moesten proberen persoonlijke conflicten te vermijden.
Tijdens hun verblijf moesten ze ook wetenschappelijke experimenten uitvoeren. De communicatie met de buitenwereld gebeurde met twintig minuten vertraging, zoals dat ook het geval zou zijn op Mars.
“De onderzoekers kijken ernaar uit in de oceaan te zwemmen en vers voedsel en voedsel dat niet beschikbaar was tijdens de missie, te eten”, aldus Kim Binsted, hoofdonderzoekster van de Hawaï Space Exploration Analog and Simulation aan BBC. De zes, een Franse astrobioloog, een Duitse fysicus en vier Amerikanen, werden zondag vrijgelaten uit hun verblijf van de afgelopen twaalf maanden met de boodschap “welkom terug op de Aarde”.
“Neem iets mee om aan te werken”, zo gaf de Duitse onderzoekster Christiane Heinicke een tip na de missie. “Een van de grootste vijanden is de verveling. Je moet bovendien bereid zijn om je aan te passen aan de anderen en om compromissen te maken. Als je dat niet kunt, dan moet je niet (naar Mars, red.) gaan.”
De missie op Hawaï was de op één na langste ooit, na een Russische missie die 520 dagen duurde. Er werden eerder al drie korte simulaties uitgevoerd op Hawaï, en er zullen in de toekomst nog twee andere missies plaatsvinden, waarvan er één acht maanden zal duren.
Mocht de droom van vele wetenschappers werkelijkheid worden om naar Mars te vliegen, dan zou de reis naar de Rode Planeet alleen al een jaar duren. Experts schatten dat een missie naar Mars één tot drie jaar zou kunnen duren. (belga/SD)
