Alles wat we weten, is misschien wel een leugen. Er zijn aanwijzingen dat ons universum niet meer is dan een projectie van een andere kosmos.
Het universum is een hologram en alles wat u ziet is niet meer dan een projectie. Deze controversiële theorie werd al in 1997 de wereld ingestuurd door de fysicus Juan Maldacena. Maar de theorie werd nooit eerder onderzocht. Tot nu.
Japanse onderzoekers hebben aan de hand van mathematische modellen proberen aan te tonen dat het onwezenlijk holografische principe wel eens correct zou kunnen zijn, zo schrijft het vakblad Nature.
Volgens het holografische model komt de zwaartekracht in het universum voort uit dunne, vibrerende snaren. Die wereld van draden, die uit negen ruimtelijke dimensies en een dimensie van tijd bestaat, zou dan niet meer dan een hologram zijn. De echte actie speelt zich af in een eenvoudigere, plattere kosmos waar er geen zwaartekracht is.
Bankkaart
Net als de veiligheidschip op een bankkaart, suggereert het holografisch principe dat er een tweedimensionaal oppervlak is dat alle informatie bevat die nodig is om een driedimensionaal object te beschrijven. In dit geval: het universum.
Met andere woorden: het principe zegt dat gegevens die een beschrijving van een hoeveelheid ruimte bevatten, zoals een mens of een komeet, verscholen zouden kunnen liggen in deze platte, ‘echte’, versie van het universum. Dus, het heelal waar wij ons bevinden is een 3D-projectie van een alternatieve 2D-universum.
Yoshifumi Hyakutake van de Japanse Ibaraki Universiteit en zijn collega’s maakten twee berekeningen: de ene berekening toonde de interne energie van een zwart gat en andere eigenschappen die daarmee verbonden waren. De andere berekende de interne energie van de tweedimensionale kosmos. Beide berekeningen bleken overeen te komen en vormen een eerste aanwijzing voor iets wat wetenschappers al langer aannemen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier