Ongeveer 120 Belgische strijders zijn op dit moment actief in Syrië. Relatief genomen vertrekken alleen vanuit Kosovo meer jongeren om te vechten tegen het regime van Bashar al-Assad.
De Duitse Geheime Dienst schat dat ongeveer 1.000 Europeanen op dit moment aan het strijden zijn in Syrië. Relatief genomen komen de meeste Europese strijders uit Kosovo. België staat met 120 personen op de tweede plek.
Eind 2012 lag het nummer van Europese cijfers ‘slechts’ op 250. Maar dit aantal is de laatste maanden in een snel tempo toegenomen schrijft het Duitse magazine der Spiegel op gezag van documenten van de Duitse Geheime Dienst. Duitsland spant in aantal de Europese kroon met ongeveer 200 strijders ter plekke.
Ook vanuit andere Europese landen vertrekken steeds meer Islamisten om een Jihad of heilige oorlog te voeren in Syrië. Vanuit Groot-Brittannië zijn dat er volgens der Spiegel 90, vanuit Denemarken 50 en vanuit het kleine Kosovo zouden 150 jongeren zijn vertrokken.
Dure reis
Zo’n reis is niet goedkoop. Sommige Duitse strijders hebben tot 12.000 euro op zak. Het grootste deel van dit bedrag schenken ze naar alle waarschijnlijkheid aan de al-Qaida gerelateerde terreurgroep al-Nusra.
Of al deze strijders ook daadwerkelijk de wapens opnemen is niet zeker. Inlichtingendiensten raken alle sporen kwijt van zodra de strijders aankomen in Turkije. Van daaruit steken ze op illegale wijze de grens over naar Syrië.
Ronselen via internet
“De Syriëstrijders zijn vaak jonge idealistische personen. Ze komen terecht in een oorlogssituatie waar ze onvoldoende op zijn voorbereid”, zegt de politieke wetenschapper Alexander Hamann van de Universiteit van Aken.
Veel van de jongeren hebben geen ervaring met oorlog voeren en krijgen daarom ook andere taken toebedeeld. “Omdat Europese jongeren goed thuis zijn in de digitale wereld, worden ze ingezet om andere strijders te ronselen via het internet” , zegt Hamann.
Gedesillusioneerd
Volgens der Spiegel is het voor veel jongeren moeilijk om te aarden in Syrië. Een deel van hen spreekt amper Arabisch, waardoor het haast onmogelijk wordt om te communiceren met de plaatselijke bevolking.
“De jongeren komen niet per definitie terug als extremistische terroristen. Ik zou eerder spreken van gedesillusioneerde jongeren die gedemoraliseerd zijn door hun ervaringen in oorlogsgebied”, aldus Hamann.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier