Covid doet levensverwachting in VS fors dalen, vooral bij zwarten

Ziekentransport in New York tijdens de eerste golf van de pandemie
Rudi Rotthier

De levensverwachting voor zwarten in de VS is in de eerste helft van vorig jaar met 2,7 jaar gedaald, met bijna 2 jaar voor latino’s en met 0,8 jaar voor de witte bevolking van het land.

In de loop van vandaag/maandag wordt wellicht het 500.000ste overlijden door covid aan de VS-statistieken toegevoegd.

Ter vergelijking: tijdens de oorlog in Vietnam sneuvelden 58.000 Amerikanen, in de Tweede Wereldoorlog ruim 405.000. Covid heeft al meer VS-doden gemaakt dan die twee oorlogen samen.

De cijfers over levensverwachting die de gezondheidsdiensten van de VS eind vorige week publiceerden, houden nog geen rekening met de volle impact van de pandemie, die dodelijker werd naarmate het jaar vorderde, maar alleen met de impact tot halverwege 2020.

Toen al was het effect op de levensverwachting groot. Gemiddeld is de levensverwachting – de verwachting hoe oud een baby zal worden die nu geboren wordt – in de eerste zes maanden van 2020 in de VS met een jaar teruggelopen, van 78,8 jaar tot 77,8. Dat is de grootste daling sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog.

Een vrouwelijke baby in de VS wordt nu naar verwachting gemiddeld 80,5 jaar, een mannelijke gemiddeld 75,1 jaar.

39 jaar in 1918

Het verschil is beduidend groter voor de niet-witte bevolking. Zwarten zagen 2,7 jaar aan levensverwachting verloren gaan, waardoor ze terugvallen op het niveau van 20 jaar geleden: 72 jaar (68,3 voor mannen, 75,8 voor vrouwen) Het verschil tussen zwart en wit, dat de voorbije jaren verkleind was, staat nu op zes jaar. Een dergelijke kloof in levensverwachting was sinds 1998 niet meer gezien.

Latino’s, die wel de langst levende van de drie groepen blijven, worden nu gemiddeld 79,9 jaar, een verlies van 1,9 (76,6 jaar is de levensverwachting voor mannen, 83,3 jaar voor vrouwen). Het witte bevolkingsdeel komt op 78 jaar uit, een verlies van 0,8 jaar (75,5 jaar voor mannen, 80,6 jaar voor vrouwen).

Zwarten en latino’s zijn buiten proportie tewerkgesteld in risicoberoepen en zijn gemiddeld slechter en kleiner behuisd, wat hun risico op besmetting tijdens de pandemie verhoogde.

De huidige terugval is dan wel de grootste sinds 1945, maar blijft bescheiden in vergelijking met 1918 toen de levensverwachting in de VS, volgens cijfermateriaal dat The New York Times citeert, onder invloed van de Spaanse griep 11,8 jaar achteruitging, en van gemiddeld ruim 50 jaar terugviel op 39 jaar. Een pandemie hoeft geen langdurig effect te hebben. Een jaar na de Spaanse griep bedroeg de levensverwachting weer 50 jaar.

De levensverwachting in de VS stond op haar voorlopig toppunt in 2014 toen ze gemiddeld 78,9 jaar bedroeg. De opioïdencrisis zorgde op dat moment voor een merkbare daling. In 2018 leek het ergste van die crisis voorbij en begon de levensverwachting weer te stijgen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content