Meisjes en vrouwen in Egypte zijn of blijven “op een verontrustende schaal” het slachtoffer van geweld “in alle facetten van hun leven”.
Dat schrijft de mensenrechtenorganisatie Amnesty International (AI) in het rapport ‘Circles of Hell: domestic, public and state violence against women in Egypt’.
Zoals de titel aangeeft, wordt het geweld jegens vrouwen holistisch benaderd: het doet zich voor binnen het huwelijk en, ruimer, de familie; in het openbaar (groepsverkrachting, ..) én binnen het staatsapparaat, in de vorm van folteringen door staatsambtenaren.
Cosmetische ingreep
Amnesty stelt wel vast dat de voorbije maanden het militaire regime in Cairo “enkele fragmentarische hervormingen” heeft doorgevoerd, maar dat die weinig voorstellen tegen de “tekortkomingen in de Egyptische wetgeving en de wijdverbreide straffeloosheid”. Onder die hervormingen is een wet die seksuele intimidatie strafbaar maakt en de “belofte” van president Abdel Fattah al-Sisi om het probleem “aan te pakken”.
Die belofte dreigt een cosmetische ingreep te blijven en heeft zich niet in concrete daden omgezet; de problematiek van gender-gerelateerd geweld blijft als vanouds onderbelicht of niet ernstig genoeg genomen. Integendeel, schrijft AI: “Opeenvolgende Egyptische regeringen hebben jarenlang ofwel de vrouwenrechten gebruikt als pr-oefening (de kwestie ligt gevoelig bij de Westerse donoren, nvdr) ofwel het geweld tegen vrouwen gebruikt om goedkope politieke punten te scoren tegen de oppositie.”
Juridisch onbegrip
In 2013 voerde UN Women een onderzoek uit in Egypte. Bleek dat volle 99 procent van de geïnterviewde vrouwen een of andere vorm van seksuele intimidatie zeiden te hebben ondergaan.
Amnesty wil dat de Egyptische overheid écht werk gaat maken van het beëindigen van de jarenlange discriminatie van en vooroordelen tegen de vrouw. Dat moet onder andere door een aanpassing van de huwelijkswetgeving, die in haar huidige vorm vrouwen in een kansloze positie plaatst wat betreft fysiek of psychisch geweld door de partner en het recht op scheiden. Wie het toch aandurft geweld binnen het huwelijk aan te klagen, staat voor een muur van juridisch onbegrip.
(Belga/MS)
