De hengelaarsvissen werden ooit verkeerdelijk ingedeeld onder de kikkers, maar dat blijkt zo gek nog niet te zijn.
Uit een eerste genetische studie van de hengelaarsvissen blijkt dat we ook in de 21e eeuw niet goed weten hoe we de soort nu precies moeten indelen. ‘Ik vertel de mensen altijd dat het vissen zijn die niet kunnen zwemmen’, zegt Rachel Arnold van de Universiteit van Washington in Seattle op ScienceNews. De wetenschapster onderzoekt de bizarre vissen al enkele jaren. ‘Ze bewegen zichzelf voort door het water door als het ware te wiebelen met hun staart, al gaan ze niet erg snel vooruit’, aldus Arnold.
De vissen behelpen zich verder door water in te slurpen en vervolgens uit te spuwen langs de kleine openingen achter hun kieuwen. Het klinkt als pijlsnelle jetpropulsie, maar het is eigenlijk een opmerkelijk onefficiënte manier om te bewegen, zegt Arnold.
Strandwandeling
Dus in plaats van te zwemmen, wandelen de 12 geslachten in de familie van de vissensoort dan maar gewoon. Ze sukkelen vin per vin voort over de zeebodem in tropische wateren over de hele wereld.
De kans dat u de vissen voorbij ziet sjokken op het strand, is echter onbestaand. De vissen worden immers immobiel wanneer ze op het droge land worden gezet.
Naast het wandelen hebben de hengelaarsvissen nog wel meer gemeen met de mens. Ze vissen geduldig op hun prooien met behulp van een hengel. Die bevindt zich op hun kop die ze gebruiken als lokmiddel. De hengel kan de vorm aannemen van een worm of een visje om de prooi op het verkeerde been te zetten. (TE)
