Dirk Draulans

Werelddierendag focust op de verkeerde dieren om echt nuttig te zijn

Dirk Draulans Bioloog en redacteur bij Knack.

Wat is de waarde van Werelddierendag als het meeste wat je ervan hoort reclameboodschappen voor verjaardaggeschenken voor Bobby en Musti zijn?

Wat is de waarde van Werelddierendag als het meeste wat je ervan hoort reclameboodschappen voor verjaardaggeschenken voor Bobby en Musti zijn? Een verkoopstunt waarbij dieren herleid worden tot huisgenoten van de mens. Voor veel mensen zijn ze geen dieren meer, maar in het beste geval vrienden (een soort kleine mensjes) en in het slechtste geval deel van het meubilair. Het is uiteraard lovenswaardig dat er op 4 oktober aandacht voor dieren wordt gevraagd, maar de focus van het initiatief dekt een slechts minimaal aspect van het grote dierenrijk.

Op 5 oktober is er Wereldzeedierendag, een organisatie van de vereniging Sea First die het zeeleven wil beschermen. Geen reclameboodschappen voor Wereldzeedierendag op de radio, geen bedrijven die hun imago er aan vasthangen, blijkbaar zijn de dieren niet interessant genoeg. Het gaat nochtans onder meer om zeevissen die op ons bord terechtkomen, om mosselen en garnalen, maar ook om met uitsterven bedreigde koralen, een rijk biotoop dat klappen krijgt als gevolg van vervuilende activiteiten van de met de verjaardag van zijn huisdieren bezig zijnde mens.

Werelddierendag focust op de verkeerde dieren om echt nuttig te zijn

Op 22 september was het Wereldneushoorndag. Een vereniging organiseerde er in Brussel een sensibiliseringsavond rond, waar bedroevend weinig mensen op af kwamen. De neushoorn is met uitsterven bedreigd, net als de olifant – hoorns en slagtanden zijn om zowel artistieke als dubieuze medische redenen gegeerd op vooral de Aziatische markt. Steeds beter georganiseerde stropersbendes genereren er veel geld mee, waar terroristengroepen als Boko Haram in Nigeria of al-Shabaab in Somalië van profiteren. Strijd tegen stroperij is niet langer een kwestie van natuurbescherming, wel van internationale veiligheid en humanitaire rampen. Het noopt echter niet tot grootschalige mobilisatie, zelfs niet tot een woord van begrip op Werelddierendag.

Af en toe krijg je berichten van bedrijven die zich achter acties voor dieren scharen. Zo engageert Coca-Cola zich om samen met WWF de ijsbeer te redden: een dier waarover op Werelddierendag niet wordt gerept, maar dat het opvallendste slachtoffer van de door ons veroorzaakte klimaatopwarming kan worden, omdat het zee-ijs waarop het leeft afsmelt, waardoor het niet efficiënt meer kan jagen.

Werelddierendag focust op de verkeerde dieren om echt nuttig te zijn
© Reuters

Het is evident dat WWF alle geld dat het kan krijgen goed kan gebruiken, maar waarom linkt Coca-Cola zich ineens aan een actie rond de ijsbeer? Hoe hoger de temperatuurstijging, hoe meer mensen cola’s zullen drinken, misschien is het dus een kwestie van eerlijke schaamte?

Onlangs kreeg ik de vraag waarom de media niet geïnteresseerd waren in een initiatief op een Lommels industrieterrein, waar enkele bedrijven de handen in elkaar hadden geslagen om bloemenstroken aan te leggen die gunstig zijn voor vlinders. Onze dagvlinders – die niet in beeld komen op Werelddierendag – krijgen het kwaad, vooral omdat ons landschap verschraalt, waardoor er steeds minder bloemen zijn. Elk initiatief om dat te counteren is meegenomen. Maar zoiets moet op grote schaal gebeuren. Enkele bedrijven die met weinig eigen investeringen een klein initiatief opzetten – hoe goed bedoeld het ook moge zijn – is geen interessant gegeven voor de media.

Interessanter is het bericht dat supermarktketen Colruyt niet langer mollenklemmen te koop aanbiedt. De mol – niets over gehoord in de aanloop naar Werelddierendag – wordt constant geviseerd door eigenaars van grasvelden die eruit zien als een voor dieren uiterst onaantrekkelijke gemillimeterde groene betonlaag. Je oogst zelden begrip als je pleit voor de belangrijke rol van het aan de ondergrond – maar niet aan de tuinierende mens – aangepaste diertje. Colruyt dreigt met deze beslissing een beetje in zijn eigen vel te snijden, en verdient daarom lof én aandacht in de media.

Het bedrijf heeft samen met concurrent Delhaize ook beslist om in zijn visaanbod uitsluitend duurzaam gevangen vis aan te bieden. Marketingmensen schermen voortdurend met het feit dat bedrijven ‘op vraag van de klant’ duurzame initiatieven nemen, maar het gevoel overheerst dat de doorsnee klant niet echt met duurzaamheid bezig is, zeker niet als hij er meer voor moet betalen. Als we moeten wachten tot de consument klaar is voor een duurzame aanpak, zijn de mollen verdwenen en de oceanen leeggevist voor we het goed en wel beseffen. Het zijn gemotiveerde en overtuigde tussenlagen, zoals geëngageerde bedrijven en gedreven administraties, die het voortouw moeten nemen en de klant of consument als het ware moeten verplichten om zich duurzaam te gedragen door hem geen keuze te laten.

Over zoiets zou Werelddierendag moeten gaan, als het initiatief zich een functie wil aanmeten die nuttiger is voor meer dan alleen wat producenten en verkopers van huisdierenvoer en -spulletjes. Zoals dikwijls het geval is, zijn het de verkeerde dieren die met de aandacht gaan lopen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content