De roze wolk doorprikt: ‘Dat jonge moeders worstelen, is niet de normaalste zaak van de wereld’

Freya Saeys benadrukt het belang van een tijdige detectie van de zwangerschapsdepressies en postnatale depressies.

Moeder worden is een ingrijpende gebeurtenis in het leven van elke vrouw. Het is afscheid nemen van je vroegere leven waar je alleen aan jezelf verantwoording was verschuldigd. Plots ben je verantwoordelijk voor het welzijn van een hulpeloze baby, je eigen vlees en bloed. Dat is best angstaanjagend. Eerst krijg je de baby blues, daarna moet elke vrouw en bij uitbreiding elk gezin een new way of life ontwikkelen.

Postnatale depressie is geen uitvinding van een groepje parlementsleden

Wist u dat zelfmoord de eerste oorzaak is bij pas bevallen vrouwen. Dat zijn geen vrouwen die alleen maar een beetje emotioneel zijn, die alleen een beetje moeten wennen aan hun nieuwe leven. Dat zijn vrouwen die het ongeluk hebben getroffen te worden door een depressie. Een hele reeks bekende Vlamingen heeft ondertussen getuigd over wat een depressie met hen heeft gedaan.

Er is ook wetenschappelijke evidentie voor deze vorm van depressie. 10 tot 20 procent van de vrouwen maakt een postnatale depressie door. Maar bij de meeste vrouwen wordt nooit de diagnose van zwangerschaps- en postnatale depressie gesteld. Bijgevolg zoeken die vrouwen geen hulp. Zorgverleners detecteren de postnatale depressie vaak niet eens. En dat is jammer, want de depressieve toestand van de moeder heeft een belangrijk impact op het kind, op zijn ontwikkeling, op de moeder-kindrelatie. Ook daar is wetenschappelijke evidentie voor.

Detecteren is één zaak, de behandeling moet volgen

In onze resolutie hebben de partijen van de meerderheid in het Vlaams Parlement effectief gepleit voor een screeningsinstrument voor zwangerschaps- en postnatale depressie. Niet in het wilde weg. Deskundigen zullen ons adviseren wanneer we dat instrument het best inzetten en wie deze screening het best doet zodat de vrouw niet overstelpt wordt en de screening gebeurt op het ogenblik dat de zwangerschaps- en postnatale depressie zich effectief manifesteert.

Lieve Van Weddingen heeft gelijk als ze in De Standaard zegt dat screening niet voldoende is. Na de screening is er nood aan een goede doorverwijzing. We pleiten daarom voor een goed uitgebouwd verwijzingsregister waardoor diegene die screent ook meteen een zicht heeft op welke hulpverleners in de regio de nodige know how hebben om gepaste hulp te verlenen.

Er zijn inderdaad wachtlijsten. Weerhoudt de huisarts dat ervan aan zijn patiënt te melden dat hij een hartprobleem heeft? Indien hij dat zou doen, dat zou schuldig verzuim heten. We mogen hopen dat ook in de geestelijke gezondheidszorg wachtlijsten niet misbruikt worden om problemen te miskennen. Er worden trouwens ernstige inspanningen geleverd om meer middelen en personeel te voorzien voor geestelijke gezondheidszorg. De know how willen we via de moeder-en-kind-eenheden van Zoersel en Sint-Denijs-Westrem verspreiden over heel Vlaanderen.

Zorgen voor de mama’s van vandaag die zorgen voor de volwassenen van morgen

De reactie van Lieve Van Weddingen op ons voorstel van resolutie is een mooi voorbeeld dat ook zij het taboe van de roze wolk niet wil doorprikken. Onze grootmoeders hebben het gered, dus wij moeten het ook maar redden.

Wij denken dat het goed is dat toekomstige ouders weten dat het krijgen van kinderen niet altijd rozengeur en maneschijn is, dat de omgeving van pas bevallen vrouwen waakzaam is op potentiële signalen van depressie. En we hopen vooral dat bij vrouwen die last hebben van een moederschaps- en postnatale depressie sneller kan worden gereageerd. Want zorgen voor de mama’s van vandaag, stelt hen in staat om te kunnen zorgen voor hun kinderen, de volwassenen van morgen. Een verwachtingspatroon op mensenmaat ten aanzien van alle jonge moeders zou al een belangrijke sprong voorwaarts zijn. Dat zal veel vrouwen, maar ook hun kinderen, partners en gezinnen veel leed besparen. Dat lijkt ons wel de moeite waard!