Dimitri Verhulst herschrijft ‘bloedige’ Bijbel

Dimitri Verhulst. © BELGAIMAGE

Dimitri Verhulst gaat in ‘Bloedboek’, zijn nieuwe roman die in het najaar zou verschijnen, de eerste vijf boeken van het Bijbelse Oud Testament in eigen woorden navertellen.

De Bijbel navertellen is een mode die ooit begonnen moet zijn toen de inhoud op het eerste concilie van Nicea in 325 definitief werd vastgesteld en die sindsdien nooit is geluwd. Sinds 2012 publiceert Guus Kuijer ‘De Bijbel voor ongelovigen’, waarvan deel 2 vorig jaar de shortlist van de AKO Literatuurprijs haalde. In september komt alweer het vierde deel uit, dat het verhaal van koning David bevat. Vorig jaar kwam ook de minder persoonlijke ‘Bijbel in gewone taal’ op de markt.

Nu wordt het oeroude verhaal ‘opnieuw ontsloten in de mooiste taal die het zich kan wensen, die van Dimitri Verhulst’, aldus de najaarsaanbieding van uitgeverij Atlas Contact. De auteur beperkt zich daarbij tot Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri en Deuteronomium die samen ‘het verhaal (bevatten) van de schepping, de geschiedenis van het Joodse volk, de aankomst in het beloofde land en de vorming van de wetten die het fundament vormen onder de tien geboden.’

Ietepetieterige jammerbol

De titel ‘Bloedboek’ doet vermoeden dat Verhulst vooral oog zal hebben voor de aanhoudende keten van moord en doodslag in de oudste Bijbelverhalen. Het boek kan daarmee een pendant zijn van ‘Godverdomse dagen op een godverdomse bol’, waarin hij de wereldgeschiedenis navertelt als één lange litanie van ellende. Het citaat in de catalogus onderstreept die gedachte:

Dimitri Verhulst herschrijft 'bloedige' Bijbel
© GF

‘Indien er effenaf niks was in het begin, dan ook geen toekomst. Dus was er God, van wie niemand weet en weten zal van waar die zelf dan komt, hij had uit al dat niks gewoon zichzelf gemaakt, vraag niet hoe, vraag niet waarom, en die nadien, om zijn status te verdienen uit zijn krammen had te schieten en te scheppen, om te beginnen met de hele hemel en een ietepetieterige jammerbol, waarop vooralsnog geen sprietje onkruid stond.’

Het is niet de eerste keer dat Verhulst zich op Bijbelse materie stort. ‘De intrede van Christus in Brussel’ (2011) beschrijft hoe iedereen zijn leven betert bij het gerucht dat de wederkomst van de Messias aanstaande is – een roman waar Verhulst trouwens later ontevreden over zei te zijn. ‘De zeven laatste zinnen’ (2010) zijn zeven korte verhalen gebaseerd op de laatste woorden van Christus aan het kruis, naar het bijna gelijknamige muziekstuk van Joseph Haydn.

Maarten Dessing

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content