Maya Angelou, koningin van de autobiografie en een van de voorvechtsters van de Civil Rights Movement, stierf op 86-jarige leeftijd.
Een ongelukkige jeugd is a writer’s goldmine. Maya Angelou – pseudoniem van Margueritte Johnson – kon erover meespreken. Als zwart driejarig meisje werd ze samen met haar één jaar oudere broer door haar scheidende ouders op een trein gezet van Californië naar Arkansas, waar ze terecht kwam in een wereld waar de Afro-Amerikaan, en in het bijzonder een Afro-Amerikaans meisje, alleen in theorie vrij was. In ‘I know why the caged bird sings’, haar autobiografisch debuut uit 1969, vertelt ze honderduit over die ongelukkige jeugd toen ze van haar derde tot haar zeventiende levensjaar door haar grootmoeder werd opgevoed.
Racisme en verkrachting
Het boek leverde Angelou de eer op de eerste zwarte vrouw te zijn die zo vrijuit over zichzelf schreef. Maar het werd omwille van de ongezouten en zeer levendige voorstelling van racisme en verkrachting ook een van de meest gecensureerde Amerikaanse boeken.
Martin Luther King
Angelou werd moeder op haar zeventiende, werkte als prostituee en nachtclubdanseres, was in de jaren 1960 journaliste in Egypte en Ghana, en stond aan de zijde van zowel Martin Luther King als Malcolm X. Stof genoeg dus om uit te putten voor verdere autobiografische vertellingen.
Naast haar autobiografisch proza, waarmee ze wereldberoemd werd, schreef ze ook filmscenario’s, essays en poëzie. Haar oeuvre beslaat een dertigtal boeken. Bij de Nederlandse uitgeverij De Geus verschenen onder andere haar autobiografie ‘Ik weet waarom gekooide vogels zingen’, het gedicht ‘Bij het gloren van de dag’ en de essaybundel ‘De reis zou licht zijn’.
Jeroen Bert en Frank Hellemans
