Vrije Tribune

‘Waarom ons land meer moet doen om innovatieve landbouwtechnieken te stimuleren’

Vrije Tribune Hier geven we een forum aan organisaties, columnisten en gastbloggers

‘Het vakmanschap en de kennis van gewassen die doorheen de eeuwen werden opgebouwd door landbouwers blijven belangrijk, maar het gebruik van nieuwe technologieën is onontbeerlijk om een nieuwe stap te zetten in onze landbouw’, schrijft Louis Verstraete in aanloop naar de Global Youth Agriculture Summit.

In 2015 legden de Verenigde Naties 17 nieuwe doelstellingen vast voor een duurzame ontwikkeling van de wereld tot 2030, de zogenaamde Sustainable Development Goals. De bedoeling is dat deze SDG’s verankerd worden in het beleid dat de komende jaren ontwikkeld wordt. Ook in België. Maar ons land heeft nog heel wat werk op de plank.

In onderzoek van de Bertelsmann Stiftung naar de wereldwijde vooruitgang op vlak van de SDG’s werden verschillende landen met elkaar vergeleken via quick scans van indicatoren die verbonden zijn aan de 17 doelstellingen. België staat op de 8ste plaats van alle onderzochte OESO-landen. Een niet onaardige plek om te vertoeven, maar dit resultaat verbloemt jammer genoeg enkele penibele pijnpunten.

‘Waarom ons land meer moet doen om innovatieve landbouwtechnieken te stimuleren’

Zo scoort België wat betreft doelstelling 2, met name voedselzekerheid, verbeterde voeding en duurzame landbouw, niet bijster goed. Het rapport stelt bijvoorbeeld een te hoge stikstof- en fosforbalans vast per hectare landbouwgrond in ons land, wat nadelig is voor het leefmilieu. Met een 29e plaats op dit vlak scoort ons land slechter dan pakweg Hongarije en Polen. Maar dat is nog niet alles. Met betrekking tot SDG 12 (duurzame productie en consumptie) kunnen er nog veel stappen gezet worden op vlak van onze afvalproductie. En op vlak van fijn stof in steden (SDG 11) bevindt ons land zich op een beschamende 34e plaats (!), als slechtste leerling van de klas. Duurzaam watergebruik (SDG 6), ook voor landbouw, scoort niet veel beter (31e plaats). Tel daarbij ook nog de steeds groter wordende bevolking in ons land én wereldwijd, naar schatting 10 miljard tegen 2050, en je weet dat de uitdagingen enorm zijn.

De sleutel tot het behalen van de Duurzaamheidsdoelstellingen voor ons land ligt onder meer in het stimuleren van innovatieve landbouwtechnieken. Precisielandbouw en verticale landbouw zijn twee veelbelovende concepten die onze voedselproductie op een duurzame manier kunnen intensifiëren. In het bijzonder in een gebied als Vlaanderen waar verstedelijking steeds om de hoek loert.

Gerichte aanpak voor grotere opbrengst

Het principe van precisielandbouw waarbij je elke plant afzonderlijk de juiste input geeft op het juiste moment, klinkt heel simpel. Maar in ons huidig landbouwmodel waar grootschaligheid voorop staat, is het een revolutie. Moderne technologie laat echter toe om data te verzamelen die de onderliggende redenen van een geslaagde of mislukte oogst blootleggen. Het kan dan gaan over data van de voedingsstoffen in de bodem, de monitoring van de groei van gewassen door middel van sensoren of het gebruik van camera’s op drones. Maar evenzeer om gecontroleerde trajecten op akkers met landbouwmateriaal door middel van GPS. Zo wordt een veel gerichtere aanpak mogelijk, zelfs plant per plant, wat een grotere landbouwopbrengst toelaat en de impact op het leefmilieu verkleint.

Kleine revolutie

In verstedelijkte gebieden kan verticale landbouw voor een kleine revolutie zorgen. Uit onderzoek blijkt dat sommige gewassen op een bijzonder efficiënte manier groeien in containers, in verschillende lagen op elkaar. Bij verticale landbouw blijken de planten water en nutriënten op een efficiëntere manier te gebruiken. Bovendien kunnen de temperatuur en de belichting door middel van LED’s steeds optimaal gehouden worden. De groeicyclus is hierdoor aanzienlijk korter dan op een gewone akker. Om nog maar te zwijgen van de ruimte die bespaard wordt. Productie-eenheden kunnen op grote schaal gestockeerd worden in loodsen, zoals bijvoorbeeld vandaag al gebeurt in een oude Sony-fabriek in Japan. Maar evenzeer op kleine schaal in containers, in kelders van appartementsblokken of op daken van grote kantoorgebouwen waar vaak restwarmte of CO2 van industriële processen aanwezig zijn. Kortom, de mogelijkheden voor urban crops zijn legio.

Het vakmanschap en de kennis van gewassen die doorheen de eeuwen werden opgebouwd door landbouwers blijven belangrijk, maar het gebruik van nieuwe technologieën is onontbeerlijk om een nieuwe stap te zetten in onze landbouw. Laat net dat zijn waar de jonge generatie landbouwers een grote rol in kan spelen.

Louis-Philippe Verstraete is Belgische vertegenwoordiger op de Global Youth Agriculture Summit 2017.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content