Om er goed uit te zien, moet je de juiste oefeningen doen, weten hoe je je moet kleden en de kunst van gezonde voeding beheersen. ‘Wanneer is eten in godsnaam een voltijdse baan geworden?’ vraagt Knack-redactrice Ann Peuteman zich af. ‘En mogen we alsjeblief ook nog zonder strak lijf het strand op?’
Weet u waarover Ann Peuteman zou moeten schrijven? Stuur uw voorstel dan naar schrijfdaareensietsover@knack.be en misschien leest u er volgende week op deze plek wel een column over.
Wat heb je nodig voor een perfect strandlichaam? Simpel: een lichaam en een strand. Dat postte een Facebook-vriendin net voor de zomer, zo rond de tijd dat we naar jaarlijkse gewoonte werden overspoeld met tips om zo strak mogelijk op strand te verschijnen. Alsof je moet verdienen om je in zwembroek of bikini te mogen vertonen. De Facebookpost kreeg dan ook veel bijval. Vooral van vrouwen. Toch is de kans groot dat de meesten van hen zelf veel geld, tijd en energie spenderen om hun lijf in een aanvaardbare vorm te kneden. Ze kopen prijzige cellulitiszalfje, nemen een fitnessabonnement, doen elke ochtend buikspieroefeningen en passen eindeloos bikini’s tot ze de meest flatterende hebben gevonden.
Voor een beach body heb je maar twee dingen nodig: een lichaam en een strand
En dan is er nog het eten natuurlijk. Alles lijkt daar dezer dagen om te draaien. Niet dat we diëten, nee, anno 2016 eten we gezond. Dat is, zoals u wellicht weet, zo langzamerhand hogere wiskunde geworden. Wie er zeker van wil zijn dat hij de gezonde toer opgaat, neemt dan ook beter een paar maanden loopbaanonderbreking om zich in te lezen. Sommige dingen zijn natuurlijk evident: frisdrank en chips mijden, minder vlees eten, maar heel af en toe alcohol drinken, biologische groenten kopen. Maar daar stopt het wel zo’n beetje qua duidelijkheid.
Over zo ongeveer alle andere voedingswaren spreken de goeroes van onze tijd elkaar tegen. We moeten met z’n allen veel water drinken, maar ook weer niet te veel want dan zouden we wel eens een watervergiftiging kunnen oplopen. En hoe zit het met fruit? Dat was nog niet zo lang geleden toch nog gezond? Waarom lezen we dan plots dat je hoogstens twee stukken fruit per dag mag eten en dan liefst nog vóór 14 uur. En vooral géén bananen! Blauwe bessen mogen dan weer wel. Met hopen zelfs. Brood en pasta weer niet, want koolhydraten zijn notoire dikmakers. Maar toch moeten we op de een of andere manier veel vezels zien binnen te krijgen. Bent u nog mee? En dan heb ik het nog niet eens gehad over het advies om de dag te beginnen met een glas lauw water met citroensap in of elk jaar een detoxprogramma te doorlopen om je lichaam te ontgiften. Wanneer is eten in godsnaam een voltijdse baan geworden?
Wanneer is eten in godsnaam een voltijdse baan geworden?
Het gevolg is dat sommige mensen veiligheidshalve drie vierden van de voedselpiramide mijden en sommige broodnodige voedingsmiddelen amper nog binnenkrijgen. Alles is beter dan iets ongezonds in je lijf te stoppen. Onlangs zei een vriendin zelfs met uitgestreken gezicht dat ze tegen avocado’s is. ‘Hoe kun je nu tegen een vrucht zijn?’, lachte ik. Maar het was haar menens: ze was een kruistocht begonnen tegen de vermaledijde, calorierijke avocado. Rond dezelfde tijd postte een kennis op Facebook een foto van wat ze haar guilty pleasure noemde: geen hoorntje met stracciatella, pistache en een toef slagroom, maar yoghurt met muesli en aardbeien. Zover zijn we dus al gekomen.
Wie door al dat gezonde eten nog altijd het perfecte lijf niet heeft, hoort dat natuurlijk te verhullen volgens de regels van weer een andere kunst. Dat wil zeggen: je moet je kledij helemaal afstemmen op je leeftijd en je figuur. Vanaf je veertigste alleen nog rokken tot op de knie en geen crop-tops als je een bollend buikje hebt. Die regels worden bepaald door orakels zoals Jani Kazaltzis en Lien Degol, en tot vervelens toe herhaald in allerlei uitzendingen op Vitaya en Vijf. Een derde van de Belgen heeft geen idee waar de drie gemeenschappen van ons land liggen, maar iedereen weet wel dat driekwartbroeken en bodywarmers uit den boze zijn.
Een mens zou er moe van worden. Ik denk dat ik maar eens met mijn onvolmaakte body in de zon ga liggen lezen. Met een kommetje rozemarijnchips en een glas Chardonnay. En een rok die wel vijf volle centimeters te kort is voor mijn leeftijd.
De hele zomer lang schrijft Knack-redactrice Ann Peuteman úw verontwaardiging, woede of vervoering neer. Deze week kwam de inspiratie van Carine Knapen.
Dag Ann,
Ik heb het helemaal gehad met de vele diëten, voedsel- en gezondheidsadviezen die op sociale media circuleren en in allerlei magazines verschijnen. Er gaat geen dag voorbij of je wordt ermee om de oren geslagen. Het erge is dat al die artikels vaak haaks op mekaar staan.
Volgens het ene moet je ’s morgens een glas lauw water met een halve uitgeperste citroen drinken of appelazijn of groene klei, volgens het andere is niets zo goed als een stevig ontbijt. Bananen zijn gezond volgende ene en mogen volgens de andere nooit worden gegeten. Recepten hier, recepten daar, de ene keer goed, de andere keer niet goed. De boekenbeurs staat vol met kookboeken. Het lijkt wel of alles tegenwoordig rond eten draait en dan heb ik het nog niet over alle pillen, crèmes en hulpstukken om te vermageren of cellulitis te bekampen.
Misschien kun je daar eens iets over schrijven ?
Groeten,
Carine Knapen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier