Professor Hendrik Vuye wil dat Vlaanderen de band met Brussel niet loslaat maar net aanhaalt. Dat kan bijvoorbeeld door de twee Nederlandstalige ministers van de Brusselse regering ook lid te maken van de Vlaamse regering.
Hendrik Vuye, professor grondwettelijk recht in Namen en een van de mensen naar wie N-VA-voorzitter Bart De Wever luistert, heeft een scenario om de verhoudingen tussen Vlaanderen en Brussel te versterken. Dat moet volgens hem gepaard gaan met een vereenvoudiging van het politieke labyrint in Brussel.
Welke impact heeft de nieuwe staatshervorming op de band tussen Vlaanderen en Brussel?
Hendrik Vuye: Het Brusselse Hoofdstedelijk Gewest (BHG) wordt een volwaardige deelstaat, of minstens een ‘gewest-gemeenschap’. De gemeenschapsbevoegdheden over de instellingen in het onderwijs, de culturele sector en de zorgverlening in Brussel worden verder uitgeoefend door de Vlaamse en de Franse Gemeenschap. Maar belangrijke gemeenschapsbevoegdheden zoals de gezinsbijslag gaan naar de Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie, en dat is een Brusselse instelling. Terwijl het eerste zorgt voor een band tussen Vlaanderen en Brussel, doet het tweede dat duidelijk niet.
Bovendien wordt het BHG bevoegd voor biculturele zaken van gewestelijk belang. Blijkbaar is er een aparte Brusselse cultuur ontdekt, terwijl bij de staatshervorming van 1970 net was vastgelegd dat cultuur voortaan een bevoegdheid van de Vlaamse en de Franse Gemeenschap zou zijn. In een voetnoot van het akkoord over de nieuwe staatshervorming wordt alleen de Zinnekeparade als voorbeeld gegeven, maar iedereen weet dat daar veel meer achter zit.
U pleit ervoor om de band met Brussel aan te halen.
Vuye: Het BHG is al sinds 1993 een asymmetrisch model: terwijl de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC) in Brussel onder toezicht van de Vlaamse regering werkt, kan de Franse Gemeenschapscommissie (FGC) er eigen decreten goedkeuren.
Mijn voorstel versterkt die asymmetrie nog. En ik koppel ze aan een vereenvoudiging van de Brusselse instellingen door de afschaffing van de Brusselse agglomeratie, gemeentelijke fusies en een afslanking van de Brusselse regering en het Brussels Parlement. De Brusselse regering kan zonder staatssecretarissen, en het aantal Brusselse parlementsleden kan bijvoorbeeld worden verminderd tot veertig Franstaligen en tien Nederlandstaligen.
De band tussen Vlaanderen en Brussel wil ik op drie manieren aanhalen. De twee Nederlandstalige ministers van de Brusselse regering kunnen ook lid van de Vlaamse regering worden. In 2002-2003 heeft Guy Vanhengel (Open VLD) al het voorbeeld gegeven. De VGC kan bestaan uit de tien Nederlandstalige leden van het Brussels Parlement en de zes Vlaamse Parlementsleden uit Brussel. En in het Vlaams Parlement kan een Brusselcommissie worden opgericht, die de tien Nederlandstalige leden van het Brussels Parlement betrekt als geassocieerde leden. Met een dergelijke aanpak is er permanent overleg en worden de Vlaamse Brusselaars echt ernstig genomen. (PAM)
Het volledige interview met Hendrik Vuye en reacties van Ben Weyts (N-VA) en Guy Vanhengel (Open VLD) vindt u deze week in Knack.
