Sluit België de ogen voor bevoorrading Israëlisch leger via Luikse luchthaven?

Tientallen organisaties stellen de rol van België in de belegering van de Gazastrook aan de kaak. ‘De aanvoer van munitie voor het Israëlische leger gebeurt vanuit de Verenigde Staten via de Luikse luchthaven Bierset. België speelt een rol in de logistieke levenslijn van de Israëlische oorlogsmachine.’

Het regent bommen in Gaza. De Europese regeringen tonen zich sterk in het betreuren van de burgerdoden en etaleren vervolgens hun onmacht. Maar de Israëlische belegering van de Gazastrook is enkel mogelijk omdat de internationale gemeenschap het toelaat. Om de oorlogsmachine draaiende te houden moet quasi ieder land na enkele dagen beroep doen op logistieke middelen uit het buitenland. Voor Israël is dat niet anders. In de huidige belegering van de Gazastrook kunnen we dat ook observeren. Logistieke ondersteuning aan Hamas is onbestaande en haar militaire capaciteit is relatief onbeduidend in vergelijking met die van het Israëlisch leger. Israël daarentegen kan rekenen op een voortdurende aanvoer van munitie en brandstof en beschikt daardoor over een militaire macht, waarmee de Palestijnse gewapende facties zich niet kunnen meten. Zonder de buitenlandse aanvoer zouden de gevechtsvliegtuigen al geruime tijd werkloos in de Israëlische militaire basissen gestationeerd zijn.

Ook België speelt een rol in die logistieke levenslijn van de Israëlische oorlogsmachine. De aanvoer van munitie voor het Israëlische leger gebeurt in grote mate via vrachtvliegtuigen van Israëlische luchtvaartmaatschappijen. Die aanvoer gebeurt vanuit de VS maar de vliegtuigen stoppen regelmatig in de Luikse luchthaven Bierset om bij te tanken. El Al, de Israëlische luchtvaartmaatschappij, speelt hierin een hoofdrol, waarschijnlijk steekt ook CAL, Cargo Airlines, die de Luikse luchthaven als internationaal knooppunt gebruikt, een handje toe.

Voor het naar Bierset verhuisde, maakte El Al tussenstops in het Nederlandse Schiphol. In 2005 en 2006 werden ruim 160 miljoen explosieve slaghoedjes, 17 miljoen stuks munitie, meer dan een miljoen patronen, rookgranaten en ontstekers uit de Verenigde Staten via Schiphol aan het Israëlische leger geleverd. Dat militair materiaal werd toen door Israël ingezet in Libanon, waarmee meer dan duizend mensen gedood werden. De Israëlische luchtvaartmaatschappij El Al kon de transparantie van de Nederlandse overheid over dit soort doorvoer weinig smaken en verhuisde daarom naar Bierset. Sindsdien hebben we geen duidelijke gegevens over de aanvoer van militair materiaal, maar vermoedelijk passeert een deel langs de luchthaven bij Luik. In tegenstelling tot de Nederlandse regelgeving op wapenhandel, sluit België de ogen voor doorvoer van militair materiaal, zolang het niet overgeladen wordt op een ander transportmiddel.

België kiest voor onmacht door onwetendheid te pretenderen. Nochtans is de Waalse gewestregering bevoegd, en kan zij optreden door de doorvoer te verbieden. De benodigde informatie is beschikbaar bij de luchtvaartadministratie die voor elke vlucht met militaire munitie een ladinglijst ontvangen, zoals de regelgeving rond transport van gevaarlijke goederen gebiedt.

Mits politieke wil kan de EU, en dus ook België, een beïnvloedende rol spelen in de Israëlische belegering van de Gazastrook; het kan burgerslachtoffers helpen voorkomen. Dit door zoveel mogelijk de aanvoer van militair materieel en andere benodigdheden voor oorlogsvoering aan de strijdende partijen stop te zetten en te bemoeilijken. Voor Hamas is er sinds lang een embargo in voege. Gezien de grote aantallen burgerslachtoffers die Israël maakt met zijn bombardementen, zou het logisch zijn dat Israël ook aan een wapenembargo onderworpen wordt, te meer omdat de grond van het conflict in Israëls kolonisatie van Palestijns gebied ligt.

België heeft in 2009, tijdens één van de vorige Israëlische belegeringen van de Gazastrook, al een belangrijke stap genomen door te beslissen om “geen wapenexportlicenties uit te reiken die de militaire capaciteit van de strijdende partijen zou versterken”. België kan binnen de EU pleiten om hier een Europese politiek van te maken, via een strikte toepassing van de criteria voor wapenexport vervat in het gemeenschappelijk standpunt 2008/944. Dit standpunt voorziet onder meer dat uitvoervergunningen geweigerd worden “indien er een duidelijk risico bestaat dat het beoogde ontvangende land de uit te voeren militaire goederen of technologie voor agressie jegens een ander land gebruikt of er kracht mee wil bijzetten aan territoriale aanspraken” of wanneer het internationaal humanitair recht met voeten wordt getreden. In de huidige praktijk van de lidstaten spelen deze criteria amper een rol.

Waarde politici, engageer u om de logistieke medewerking aan oorlogsvoering stop te zetten. Palestijnse burgers zijn niet gebaat met verklaringen die met krokodillentranen zijn overgoten, maar hebben nood aan structurele veranderingen. Door de toelevering van bewapening stop te zetten, kunnen we een belangrijke bijdrage leveren.

Vredesactie

ABP

Solidarité Socialiste

Intal

Palestina Solidariteit

Leuvens Actieplatform Palestina

Vrouwen in het Zwart Leuven

Vrede

Broederlijk Delen

Agir pour la Paix

GAPP

FOS

11.11.11/CNCD

UPJB

Pax Christi Vlaanderen

Fédération Euro-Tunisienne pour une Citoyenneté Active (FETCA)

Le Comité de Vigilance pour la Démocratie en Tunisie

Le Comite Verviers Palestine

Geneeskunde voor de Derde Wereld (G3W) – Médecine pour le Tiers Monde (M3M)

l’ASBL ARTISTES CONTRE LE MUR

Links Ecologisch Forum – Forum Gauche Ecologie

Comité BDS-ULB

Via Velo Palestina – PJPO – Ittre

ViaVelo Palestina – Solidarity with Bedouins

Plate-forme Charleroi-Palestine

Ecolo

PVDA/PTB