In Europa zijn er allerlei krachten aan het spelen die het recht op abortus proberen af te kalven, menen experts. ‘Die rechten moeten we proberen vrijwaren.’
Veertig jaar na de publicatie van het KB over de anticonceptievoorlichting staat België op vlak van anticonceptie en zwangerschapsverbreking opnieuw voor enkele uitdagingen. Ons land mag dan wel over een heel goed anticonceptiesysteem en een zeer laag abortuspercentage beschikken, toch blijven we best waakzaam.
Die boodschap was te horen op een colloquium in Brussel rond het voorkomen van ongewenste zwangerschappen. De grootste uitdaging voor de toekomst bestaat er volgens Carine Vrancken, voorzitster van de Unie van Nederlandstalige Abortuscentra LUNA, in om waakzaam te blijven. “Het lijkt allemaal zo vanzelfsprekend, maar in Europa zijn er allerlei krachten aan het spelen die het recht op abortus proberen af te kalven. Die rechten moeten we proberen vrijwaren”, luidt het.
Tekort aan abortusartsen
Een andere uitdaging waar België voor staat is de vergrijzing van het artsenkorps. Abortussen worden in ons land uitgevoerd door artsen, maar omwille van de vergrijzing en een beperkte instroom dreigt op termijn een tekort aan artsen die over de nodige vaardigheden beschikken om een zwangerschap te verbreken, waarschuwt Dominique Roynet, arts en lector aan de ULB. Ook Vrancken bevestigt dat puur rekenkundig binnen dit en 10 à 15 jaar heel wat artsen die werkzaam zijn in de abortushulpverlening, op pensioen gaan. “Het gaat om een heel kleine beroepsgroep van mensen die dit soort werk vaak al lang doen, wat maakt dat er ook relatief weinig instroom is.” Die instroom op gang brengen is daarom van groot belang. Dat kan door bijvoorbeeld in de huisartsenopleiding meer aandacht te besteden aan abortushulpverlening, zegt ze.
Taken overhevelen naar verpleegkundigen
Een andere mogelijkheid, die door Marleen Temmerman (directeur van het Departement voor Reproductieve Gezondheid en Onderzoek van de Wereldgezondheidsorganisatie) werd aangekaart, is het overhevelen van bepaalde taken naar verpleegkundigen, iets waar onder andere over wordt nagedacht in het Verenigd Koninkrijk. “Zwangerschapsverbreking is geen puur medisch gegeven. Ook nu al wordt er zeer interdisciplinair gewerkt. Maar wie weet gaan we in de toekomst wel op een bepaald moment naar een systeem waarbij verpleegkundigen worden opgeleid om zeer prille zwangerschappen te beëindigen. Het is, op termijn, een van de mogelijkheden, maar er zullen altijd artsen en psychosociale hulpverleners nodig zijn”, zegt Vrancken. (Belga/TE)
