Maite Morren

Pijnlijk: topjob met toploon zorgt bij NMBS en co niet voor topdienstverlening

Maite Morren Schepen in Elsene (SP.A)

Extra pijnlijk in het debat over toplonen: een topjob mét toploon bij de NMBS, Bpost, Belgacom staat niet garant voor topdienstverlening.

Het argument bij uitstek van bepaalde topmanagers is even bedrieglijk als eenvoudig: ze kunnen hun exorbitante verloning niet uitleggen, maar volgens hen zou het niet meer dan normaal moeten zijn. Want, aldus sommigen: ‘If you pay peanuts, you get monkeys‘. 290.000 euro per jaar verdienen is niet bepaald peanuts voor de gemiddelde mens. Dat wie hard werkt goed verdient, dat is normaal. Toch zijn er veel mensen in ons land die hard werken en die geen toploon hebben. Er zijn toch maar 24u op een dag, hoeveel meer kan een mens werken dan een ander? En bovenal: het is absoluut niet normaal dat onze overheid, die een voorbeeldfunctie heeft, zou meewerken aan een maatschappij met onuitlegbaar hoge inkomensverschillen. Hoe hoger de inkomensverschillen in een maatschappij, hoe meer ongelijkheid, hoe minder samenhang en solidariteit.

De overheid hoort het voorbeeld te geven. Ook voor de privé. Vorig jaar voerden we met Animo jong links actie bij InBev, om de bonus van de topman van AB Inbev aan te kaarten. Een bonus waar de gemiddelde werknemer bij datzelfde bedrijf 4.500 jaar voor zou moeten werken. En nu horen we overheidsmanagers zeggen dat ze niet uit hun bed komen voor 290.000 euro. Terwijl heel wat mensen worstelen met het betalen van de rekeningen op het einde van de maand en de werkloosheid piekt op het hoogste niveau in tien jaar. Terwijl de premier van ons land 290.000 euro per jaar verdient. Naar ons inzien heeft hij dé topjob in dit land. Verantwoordelijk voor 11 miljoen Belgen, dag en nacht in de weer. Waarom zouden die overheidsmanagers dan recht hebben op veel meer dan de premier?

Pijnlijk: een topjob mét toploon bij de NMBS, Bpost, Belgacom staat niet garant voor topdienstverlening

Maite Morren

Extra pijnlijk is het volgende. Een topjob bij de NMBS, Bpost, Belgacom staat niet garant voor topdienstverlening. In die bedrijven ontvang je dus een toploon als de dienstverlening te wensen overlaat. Zoals treinen die nog nooit eerder zo vaak te laat waren (NMBS), ontoereikendheid wegens een niet up-to-date dienstverlening en onregelmatigheden in de postbedeling – om nog te zwijgen van de stelselmatige verhoging van de werkdruk bij de postbodes – (Bpost), regelmaat van technische storingen (Belgacom). Wat is een topjob dan eigenlijk: zo goed mogelijk boter op het hoofd kunnen houden of zo veel mogelijk boter bij de eigen vis doen?

Krijgt een overheid dit nog uitgelegd aan zijn bevolking? Want geen uitleg is geen optie meer. Een topmanager of CEO die ervan overtuigd blijft dat zij zich niet moeten verantwoorden, leeft in dezelfde bubbel als de bankwereld net voor de globale financiële crisis uitbrak. Er dreigt met andere woorden opnieuw een crisis: een morele crisis. Misschien is die morele crisis zelfs al een tijdlang aan de gang. Het protest en de kritiek blijft te vrijblijvend en geeft zelfs de indruk van een onverschillige samenleving. Die onverschilligheid kan aan twee dingen liggen: ofwel is de bevolking zo langzaam aan moegetergd door dit soort praktijken, ofwel is er meer aan de hand: de mensen hebben het al opgegeven. Dat laatste weiger ik te geloven. Onze bevolking blijft strijdbaar. Werklozen blijven vechten voor een job, ondernemers en zelfstandigen die geen toploon krijgen doen hun uiterste best, en werknemers doen al het mogelijke om in moeilijke omstandigheden een bedrijf, in casu: een overheidsbedrijf, aan de top te houden.

Want aan de top staan en blijven, is niet de exclusieve opdracht van een manager met een toploon. Het is een collectieve uitdaging, elke dag opnieuw. Als een bedrijf winst maakt, hoort er een deelname in die winst te zijn van al wie daar aan meewerkt. De omgekeerde redenering is dan ook evident: als een bedrijf onvoldoende of onbehoorlijk presteert, delen alle geledingen in de klappen. Zo ook de manager met de topjob. Samen uit, samen thuis. Zeker als het werken bij de overheid betreft. Of vergissen we ons als we stellen dat werken bij de overheid niet zozeer gaat om winstbejag maar om bijdragen aan de maatschappij?

Maite Morren is voorzitter van Animo jong links

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content