Er zijn steeds meer Belgen die werken, maar toch een leefloon nodig hebben als aanvulling. Hun aantal is op tien jaar tijd verdubbeld tot zesduizend of zes procent van de leefloontrekkers.
Uit cijfers van de dienst Maatschappelijke Integratie, ook bekend als ‘POD MI’ blijkt dat steeds meer Belgen die werken toch een leefloon nodig hebben om rond te komen. Dat meldt De Standaard.
Toch is de verdubbeling tot zesduizend weinig in vergelijking met landen als het Verenigd Koninkrijk en Duitsland, waar geen minimumloon bestaat en waar de working poor een grote probleemgroep vormen. “In België geldt nog altijd het adagium dat werk de beste garantie is tegen armoede”, zegt Julien Van Geertsom, topman van de POD MI.
Meestal vrouwen
In die groep van bijna zesduizend working poor zijn de vrouwen ruim in de meerderheid en ruim de helft van hen heeft kinderen. De banen die deze personen hebben, zitten bijna allemaal in de privésector, vaak in de uitzendarbeid, de horeca, de kleinhandel, de schoonmaak of de sociaal-culturele sector.
Vaker in Vlaanderen
Merkwaardig is dat ze in Vlaanderen relatief meer voorkomen (acht procent), hoewel Wallonië en Brussel verhoudingsgewijs twee- tot driemaal meer leefloontrekkers tellen dan Vlaanderen. (Belga/TV/AVE)
