Steve Vandenberghe (SP.A)

‘Hoe kunnen onze leerkrachten scholieren stabiliteit bieden als ze zélf in onzekerheid leven over hun job?’

Steve Vandenberghe (SP.A) Vlaams Volksvertegenwoordiger en burgemeester van Bredene

‘Goed onderwijs voor onze kinderen begint met goede leerkrachten die goed in hun vel zitten’, schrijft SP.A’er Steve Vandenberghe. ‘Maar de leerkracht die later mijn kleinkind wegwijs maakt in de maatschappij wil ik écht de onzekerheid over zijn job debesparen.’

Net als het schooljaar zit mijn ‘rookie’-jaar als Vlaams parlementslid er bijna op. Vorig jaar trok ik na een loopbaan van meer dan 20 jaar als leerkracht en later als directeur de deur van het basisonderwijs achter mij dicht. Het onderwijs en de politiek: een wereld van verschil, maar in beide gevallen is het keihard en steeds heel gemotiveerd werken. De sector waar ik tot voor kort middenin zat, volg ik nu van nabij op in de commissie onderwijs.

En mijn ervaring komt me meer dan goed van pas. Het voorbije jaar ben ik vaak de baan op geweest om te luisteren naar heel veel mensen uit het onderwijs. Telkens opnieuw klopte ik in het parlement op de nagel van de bezorgdheden van die mensen en zorgde ik ervoor dat men, bij het nemen van beslissingen, op de hoogte was en rekening kon houden met wat er in het werkveld aan het gebeuren is.

Want de toekomst van het onderwijs is voor onze maatschappij van levensbelang. Enkele weken geleden kreeg ik in mijn mailbox het verhaal van een leerkracht die ondertussen al 16 jaar in het basisonderwijs werkt, waarvan 14 jaar binnen hetzelfde schoolbestuur. De passie en de liefde voor het onderwijs droop van haar bericht af. En toch, elke zomer opnieuw vreest deze leerkracht voor haar job. Waarom? Omdat ze geen aanspraak maakt op het juiste statuut. Heel wat mooie functies, waarvoor ze voldoende capaciteiten heeft om ze in te vullen, zijn daardoor aan haar neus voorbijgegaan.

Kies dan gewoon voor een andere school, hoor ik u denken. Dat kan inderdaad, maar dan moet men opnieuw van nul herbeginnen. Alleen de prestaties in de scholengemeenschap waar de school toe behoort, tellen namelijk mee om dienstanciënniteit op te bouwen en dus meer werkzekerheid te krijgen. Nog meer onzekerheid dus. Pas eind mei kreeg deze leerkracht te horen dat ze op een schooljaar extra mag rekenen. Oef, weg stress! Voor even toch, want de twijfels voor het schooljaar 2017-2018 kan ze nu al vastpinnen op haar kalender.

En dan hebben we het nog niet gehad over de creativiteit waarmee sommige leerkrachten hun benoeming afschermen. Eén voorbeeld hiervan is een leerkracht die het ganse jaar afwezig is, om dan de eerste en laatste dagen van het schooljaar – verrassend – opnieuw op te duiken: om de anciënniteit niet in gevaar te brengen. Pensionitis heet dat dan.

Haat/liefdeverhouding

De systemen vloeken zodanig met de realiteit en het bieden van een beetje stabiliteit dat er heel wat gemotiveerde mensen afhaken. Het zorgt er in sommige gevallen voor dat leerkrachten er een haat/liefdeverhouding op nahouden met hun collega die in de leraarskamer samen een kop koffie drinkt.

En wat dan gezegd van de jongeren die momenteel hun droom najagen om voor de klas te kunnen staan? Je zal maar afgestudeerd zijn en in het onderwijs terechtkomen. De groep met leerkrachten die niet weet of hij of zij voor de klas kan staan, groeit. En de stress van de onzekerheid is er niet alleen voor wie pas voor de klas staat, maar ook voor wie al langer leerkracht is – zoals de dame die mij mailde bewees. De moed zou je voor minder in de schoenen zinken.

Als ik de verhalen hoor vraag ik me af: hoe kunnen we onze leerkrachten vragen om aan de scholieren, onze jongeren, stabiliteit te bieden als ze zélf constant in onzekerheid leven over hun job?

Toch ben ik ervan overtuigd dat er in onze scholen bijzonder gemotiveerde mensen aan het werk zijn. Maar de leerkracht die later mijn kleinkind wegwijs maakt in de maatschappij wil ik écht die onzekerheid besparen. Want lesgeven is en blijft één van de meest fantastische beroepen die er bestaan. En goed onderwijs voor onze kinderen begint met goede leerkrachten die goed in hun vel zitten. Het was als directeur mijn ambitie om dit beroep nog mooier te maken en deze ambitie blijft, ook in mijn nieuwe rol.

Daarom heeft SP.A onlangs een eigen alternatief plan voor de lerarenloopbaan op tafel gelegd, met veel aandacht voor de ontwikkelingskansen van jonge leraren. Wij stellen voor om hen gedurende de eerste vijf jaar van hun loopbaan de zekerheid van een vast contract te geven -een startbaan. Gedurende die periode moeten ze dus niet steeds weer op zoek naar een nieuwe school, en krijgen ze bovendien de tijd om te groeien. Ze krijgen uren waarin ze geen les moeten geven maar kunnen voorbereiden, ze krijgen ondersteuning van meer ervaren leerkrachten en ze krijgen extra begeleiding. Omgekeerd voorzien we een landingsbaan voor oudere leerkrachten, zodat die aan het einde van hun loopbaan tijd vrij kunnen maken om jongere leraars te ondersteunen. Alleen door de lerarenloopbaan zo te hervormen kunnen we onze leerkrachten een boeiende, ontspannen job geven en onze kinderen een mooie, zinvolle schooltijd.

Beste leerkrachten, u was opnieuw fantastisch dit schooljaar, geniet van uw verdiende vakantie! Tot volgend schooljaar…

Steve Vandenberghe is Vlaams Volksvertegenwoordiger en burgemeester van Bredene.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content