Hilde Crevits (CD&V)

‘Het perfide schijndebat van Bart De Wever: de onderwijshervorming schaft helemaal niets af’

Hilde Crevits (CD&V) Vlaams viceminister-president en minister van Welzijn

Volgens Vlaams minister Hilde Crevits en enkele CD&V-parlementsleden heeft N-VA-voorzitter Bart De Wever het debat over de onderwijshervorming ‘moedwillige vervuild’: ‘Uit kille electorale berekening brengt hij met desinformatie over ‘eenheidsworst’ oningewijden op een dwaalspoor’

We moeten talent opleiden voor jobs die vandaag nog niet eens bestaan. Dat vraagt wendbaarheid en aanpassingsvermogen,’. Dat stelt VOKA-voorzitter Michel Delbaere. De werkgeversorganisatie is pleitbezorger van een hervorming van het onderwijs in het besef dat het onderwijs het Vlaanderen van morgen moet voorbereiden.

Ons onderwijs is kwalitatief van hoog niveau. We staan op de 2de plaats in Europa, mede dankzij de deskundigheid van onze leerkrachten. Maar dat mag ons er niet voor blind maken dat we gaandeweg terrein prijsgeven. Eén op de vijf 12-jarigen heeft minstens één jaar leerachterstand, één op de drie dubbelt, één op de tien verlaat de school zonder diploma, elk schooljaar verlaten 6000 jonge mensen het ASO en studeren daarna niet voort. Er is een watervalverloop: wie niet meekan in ASO rolt in TSO, rolt in BSO. Met een grote stigmatisering voor gevolg. Het nijverheidstechnisch onderwijs verloor de afgelopen tien jaar een vierde van z’n leerlingen, terwijl de arbeidsmarkt schreeuwt om technisch geschoolde werknemers. Dan zeggen christendemocraten niet: ‘Read my lips, wij veranderen niets’, zoals N-VA-voorzitter Bart De Wever doet.

Volgens het rapport Monard, de OESO, internationaal vergelijkend onderzoek en volgens àlle politieke partijen moeten we het secundair onderwijs beter maken. Dat inzicht heeft geleid tot het masterplan onderwijs dat de huidige Vlaamse regering eensgezind heeft goedgekeurd.

En toch ontstaat daarover onduidelijkheid sinds de voorzitter van de Vlaams-nationalisten het debat moedwillig heeft vervuild met het woord ‘eenheidsworst’. Uit kille electorale berekening brengt hij met deze desinformatie oningewijden op een dwaalspoor.

De N-VA zegt op haar website: ‘De hervorming is een pakket slimme maatregelen. Ze spelen in op specifieke knelpunten zonder dat ze aan de sterke fundamenten en de vrijheid van ons onderwijs raken.‘ De maatregelen in het masterplan zijn er inderdaad op gericht die eerste graad te versterken, met een betere oriëntering en net meer mogelijkheden voor àlle kinderen: de theoretisch begaafden met het oog op hoger onderwijs, de meer technisch begaafden met het oog op een job naar hun hart.

Door het debat te reduceren tot een keuze voor of tegen ‘eenheidsworst’, tot de keuze voor of tegen ASO, voor of tegen nivellering, verliezen we het échte debat uit het oog: hoe versterken we ons onderwijs?

Voor alle duidelijkheid: er wordt helemaal niets afgeschaft. Het masterplan gaat over een verbetering. Een 12-jarige moet voor ons niet per se al een keuze maken die de rest van zijn leven bepaalt. Wie dat wel wil, zal dat kunnen. Wie daar nog niet klaar voor is, heeft tot zijn 14de de tijd om te kiezen. En wie daarna een algemene vorming wil, zal die ook krijgen. Op topniveau. Daar is niet de minste discussie over.

Dit debat gaat om véél kinderen van veel ouders die terecht het beste van ons onderwijs verwachten. Het gaat om véél jonge mensen die we met goesting willen laten studeren en voldoende kansen op werk willen bieden. Het gaat om veel gedreven leerkrachten die niet de kans krijgen om hun expertise beter te laten renderen. Het gaat om véél werkgevers die schreeuwen om arbeidskrachten met het juiste profiel. Het gaat om véél verwachtingen die zonder hervorming niet zullen worden ingelost.

Dan zeggen wij niet: ‘Read my lips, wij veranderen niets.‘ Wij berusten niét in het status quo als dat niet optimaal is. CD&V wil helemaal geen revolutie, wel een overlegde evolutie. De lat moet hoger, want ze kàn hoger.

Wij kiezen niet voor de verandering om de verandering. Wij kiezen voor verbetering die ten goede komt aan elk kind, elke jongere met welke capaciteiten ook. Het masterplan nivelleert geenszins. Het woord eenheidsworst is een pijnlijke poging tot misleiding die niet anders dan te kwader trouw in het debat kan zijn gegooid.

De enige vraag die telt na het bedenkelijke schijngevecht van De Wever is: voert zijn partij het gezamenlijk overeengekomen masterplan uit? Wil zijn partij daar nù al voorafnames op doen of staat ze nog open voor de oefening? Het échte belang van het onderwijs in Vlaanderen is in het geding, niet de populariteit van het Vlaams-nationalisme.

Hilde Crevits, Kathleen Helsen, Sabine Poleyn, Jos De Meyer, Paul Delva en Koen Van den Heuvel

Partner Content