‘Francken gaat nog verder dan het Vlaams Blok’

Na de frontale aanval van de N-VA op Unia vraagt Alexis Deswaef, voorzitter van de Franstalige Liga voor Mensenrechten, zich af: ‘Wat is het verschil nog tussen die partij en Vlaams Belang?’

ALEXIS DESWAEF: Aan Franstalige kant is er vooral waardering voor Unia. Politici doen te weinig met het werk dat het gelijkekansencentrum verricht, maar niemand plaatst vraagtekens bij de kwaliteit en de relevantie ervan.

Heeft de charge van de N-VA u dan verrast?

DESWAEF: Allerminst. Matthias Storme, die namens de N-VA zitting heeft in de raad van bestuur van Unia, pleit al jaren tegen de antidiscriminatiewetgeving en voor het recht om te discrimineren. Dan mogen de uitspraken van Zuhal Demir, de nieuwe staatssecretaris voor Gelijke Kansen, niet verbazen. Net zoals Vlaams viceminister-president Liesbeth Homans, eveneens bevoegd voor Gelijke Kansen, kent ze haar dossiers niet. Demirs Turks-Koerdische afkomst zou haar kritiek zogezegd geloofwaardig maken, maar dat is belachelijk.

Erger nog is dat de N-VA Vlaams Belang achternaloopt. Staatssecretaris voor Asiel en Migratie Theo Francken gaat zelfs een stap verder dan het Vlaams Blok in zijn beruchte 70-puntenplan in de jaren 90.

In welke zin?

DESWAEF: Punt 48 van het plan stelde dat vreemdelingen die voor strafbare feiten zijn veroordeeld, moeten worden uitgewezen, zelfs als ze in België geboren zijn. Destijds vond iedereen dat onaanvaardbaar. Vorige maand heeft Theo Francken een wet doen goedkeuren waarmee vreemdelingen of mensen met de dubbele nationaliteit ‘die een gevaar zijn voor de openbare orde of de nationale veiligheid’, maar die niet veroordeeld zijn, voortaan ook kunnen worden uitgezet als ze hier geboren en getogen zijn. Mensen die misschien nooit in hun land van oorsprong zijn geweest, kunnen wegens een pv’tje voor zwartwerk of geluidshinder hun verblijfsvergunning verliezen. Daar heeft Vlaams Belang zelfs nooit van durven dromen.

Toch lijken nogal wat Franstaligen gecharmeerd van de N-VA-aanpak, afgaande op de populariteit van Theo Francken in Wallonië.

DESWAEF: De boodschap die de N-VA uitstuurt, sust ons slechte geweten als het over racisme en discriminatie gaat. Het is voor veel mensen een geruststellende gedachte: ‘Ach, wij zijn de slechteriken niet.’ Een instelling als Unia, die telkens opnieuw met het slechte nieuws moet komen – ‘Ja, er wórdt gediscrimineerd op de arbeidsmarkt, en nee, racisme is níét relatief’ – heeft in dat opzicht een ondankbare taak. Maar premier Michel zal nu toch eens moeten uitleggen wat nog het verschil is tussen de N-VA en Vlaams Belang. Ik volg de actualiteit in Vlaanderen op de voet, en zelf zie ik dat verschil steeds minder.

Door HAN RENARD

‘Unia moet telkens opnieuw met het slechte nieuws komen: “Ja, er wórdt gediscrimineerd.” Dat is een ondankbare taak.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content