‘Een blinde taxcut zal het gat in de begroting alleen maar groter maken’

‘De regering waar Alexander De Croo deel van uitmaakt, is een ramp voor de koopkracht van vele werkende Belgen. Ze betalen zich blauw aan belastingen en facturen’, reageert Joris Vandenbroucke (SP.A) op het voorstel van de liberale vicepremier om een taxcut door te voeren, in plaats van een taxshift.

Dat werken moet lonen, het is een hoeksteen van mijn socialistische overtuiging. En wie hard werkt in ons land houdt daar op het einde van de maand te weinig aan over. Tot zover ben ik het eens met de liberale vice-premier Alexander De Croo die, om de koopkracht van werknemers te versterken, voorstelt om de belasting op arbeid te verlagen met een ’taxcut’. Hij gelooft dat die taxcut zichzelf zal terugbetalen. Sorry, maar ik geloof niet in sprookjes.

Een ’tax-cut’ aankondigen, starend in een gat van 8,5 miljard euro in de begroting dat De Croo & co zelf veroorzaakt hebben? En nu doorschuiven naar de volgende regering? Orakelen over koopkracht? Aan de bevolking werd in het begin van deze regeerperiode gezegd dat het even pijn zou doen, maar dat ze nadien de vruchten ging plukken van de inspanningen die haar werden gevraagd. We zijn een indexsprong op de lonen en pensioenen, talloze extra facturen, 4 miljard besparingen in de sociale zekerheid, een explosie aan flexijobs met mini-lonen, en vijf jaar verder. Resultaat: ruim 230.000 werkende mensen leven in armoede, het waren er nog nooit zoveel. OCMW’s slikken 30% meer hulpvragen en de voedselbanken krijgen meer volk dan ooit over de vloer. De regering waar Alexander De Croo deel van uitmaakt, is een ramp voor de koopkracht van vele werkende Belgen. Ze betalen zich blauw aan belastingen en facturen.

Je moet het maar presteren als zelfverklaarde sociaal-economische herstelregering. In tijden van economische groei – die onder de regering Michel I helaas ver onder het EU-gemiddelde is teruggevallen – méér mensen aan het werk krijgen én tegelijkertijd meer werkende mensen dan ooit in de armoede duwen. Er is maar één conclusie mogelijk : die toegenomen welvaart kwam niet ten goede aan zij die er met hard werk aan hebben bijgedragen. Electrabel, de pharma-lobby, Lockheed Martin en ’s lands superrijke fiscale beroeps-ontwijkers kregen des te meer.

Het is tijd om dit recht te zetten en de koopkracht van de mensen te versterken. Om al wie bijdraagt aan onze welvaart daar zijn eerlijk deel van te geven. Minder belastingen voor gezinnen, voor de kleine zelfstandigen en voor kmo’s is de meest directe vorm van koopkrachtversterking. Zij betalen vandaag immers te veel belastingen, veel meer dan hun fair deel.

Dat is waar ik voor wil strijden als socialist: voor minder belastingen. Maar ik zeg er wel bij: niet voor iedereen. De blinde taxcut die De Croo voorstelt, leidt tot een nog grotere begrotingsput. Dan gaat men nog meer wegsnijden in de sociale bescherming, verder besparen op de publieke dienstverlening en schrappen in investeringen voor betere zorg en openbaar vervoer. Opnieuw zullen hardwerkende mensen daar het gelag voor betalen. Ik pas daarvoor.

Wij hebben geen blinde taxcut nodig. Wat we nodig hebben is een fundamentele hervorming: minder belastingen voor wie werkt voor zijn geld, meer belastingen voor wie rijk genoeg is om zijn geld voor zich te laten werken. Minder belastingen op inkomsten uit werken, meer op inkomsten uit vermogen. Inkomen is inkomen, een euro is een euro. Waarom daar nog langer een onderscheid in maken? Alle inkomsten progressief belasten is eerlijker, rechtvaardiger en levert een bredere belastingbasis op die ruimte schept om de belasting op arbeid met 10 procent te verlagen.

Dat wie werkt voor een modaal inkomen daarvan 40% meteen moet afgeven, is niet meer te verantwoorden. Maar nul procent belasting op huurinkomsten, nul procent belasting op de winst van aandelentransacties is dat ook niet langer. Dat is zelfs wraakroepend. Nul procent erfbelasting voor de erfgenamen van het miljarden-fortuin van Albert Frère, maar wel de volle pot voor wie de bescheiden spaarboek en gezinswoning van zijn hardwerkende ouders erft; er is geen onrechtvaardiger systeem denkbaar. De vennootschapsbelasting mag dan verlaagd zijn, de gemiddelde KMO betaalt vandaag nog steeds het tienvoudig tarief van wat multinationals feitelijk bijdragen op hun winsten. Ik noem dat oneerlijke concurrentie.

Het zijn altijd dezelfden die moeten betalen met deze rechtse regering aan de macht waar minister De Croo en zijn partij deel van uitmaken. En dat geld is verdwenen in een put van 8,5 miljard euro. Daarom zeg ik: tijd om dat geld terug te geven aan de hardwerkende mensen, de kleine zelfstandigen en de kmo’s. Minder belastingen moet hun deel zijn. En klop eindelijk eens aan bij de kleine groep van grote vermogens en grote bedrijven die vandaag te weinig belastingen betalen.

Joris Vandenbroucke is lijsttrekker van de SP.A-Kamerlijst in Oost-Vlaanderen, fractieleider in het Vlaams parlement en gemeenteraadslid in Gent.