Een kritisch rapport kraakt de werking van de Forem. De Waalse arbeidsbemiddelingsorganisatie, tegenhanger van de VDAB, voldoet niet aan de eisen van de Waalse regering.

Dat de werkloosheid bezuiden de taalgrens een van de voornaamste politieke hoofdbrekers is, zal niemand verbazen. Wat wel verbaast, is dat de Waalse arbeidsbemiddelingsinstantie Forem er niet in slaagt alle zeilen bij te zetten.

Uit een doorlichting van consultancybureau PricewaterhouseCoopers blijkt dat de Forem niet voldoet aan de doelstellingen uit zijn beheerscontract, dat eerder deze week is afgelopen. Het aantal begeleide werklozen en opleidingen daalt, en de beloofde individuele aanpak komt voorlopig niet uit de steigers. In zijn redactionele commentaar reageerde Le Soir ongemeen hard op de slechte evaluatie: ‘De Forem is net als Wallonië zelf: altijd te veel of te weinig, nooit op maat, nooit op het niveau dat je verwacht.’

Tien jaar nadat de regering-Verhofstadt II van de activering van werklozen een speerpunt heeft gemaakt, is de balans voor Waalse werklozen niet bijster positief, vindt arbeidsmarktsocioloog Marc Zune (Université catholique de Louvain). ‘Er ligt een diepe kloof tussen de werklozen en de Forem. Vooral laagopgeleiden vinden dat de manier waarop zij naar werk zoeken niet aansluit bij wat de organisatie van hen verwacht.’

Dat probleem ondervinden veel arbeidsbemiddelingsorganisaties. Omdat ze tegelijk moeten begeleiden en controleren, dreigt de nadruk al te snel op de controle te liggen. ‘Arbeidsbemiddelingsorganisaties vragen werklozen om te bewijzen dat ze daadwerkelijk naar werk zoeken’, zegt Zune. ‘Voor laagopgeleiden is dat niet vanzelfsprekend. Sollicitatiebrieven schrijven levert hun doorgaans weinig op. Meestal vinden zij werk via stages, proeftrajecten of zelfs via zwartwerk waar nadien een officieel contract uit volgt. Daardoor kunnen ze moeilijker aantonen dat ze hun best doen om werk te vinden, en haken veel mensen gedemoraliseerd af.’

Ook het evaluatiemechanisme loopt spaak, vindt Bruno Vander Linden, econoom aan de Economics School of Louvain. ‘Uit de doelstellingen die de Waalse regering aan de Forem oplegt, kun je niet duidelijk afleiden hoe de organisatie het doet. Het aantal begeleide werklozen zegt bijvoorbeeld niets over de kwaliteit van de dienstverlening, omdat het voor sommige werkzoekenden nu eenmaal gemakkelijker is om werk te vinden dan voor andere. Zolang de overheid in het beheerscontract belang aan algemene cijfers blijft hechten, kun je de werking van de Forem onmogelijk grondig verbeteren.’

Door JEROEN ZUALLAERT

‘De Forem is net als Wallonië zelf: altijd te veel of te weinig, nooit op maat, nooit op het niveau dat je verwacht.’