Drie vragen over de exit van minister van Financiën Steven Vanackere aan politicoloog Dave Sinardet.
Minister van Financiën Steven Vanackere (CD&V) neemt ontslag. De CD&V-er lag onder vuur na de heisa over de omstreden deal tussen ACW en Belfius over winstbewijzen. Hij ontkent elke fout, maar wil dat de verdachtmakingen stoppen. Drie vragen aan politicoloog Dave Sinardet (VUB).
U noemt het ontslag van minister van Financiën Steven Vanackere (CD&V) een ‘kroniek van een aangekondigd ontslag in een perceptiemaatschappij’. Is dan niets meer aan de hand dan een perceptieprobleem?
Dave Sinardet: “Wel, de hele discussie rond ACW en Belfius is natuurlijk reëel en politiek relevant. En het is belangrijk dat we daar de details over kennen. Maar alleszins op dit moment kon Steven Vanackere niet van een echte bewezen fout worden beschuldigd. Als ik de kranten lees werd hem vooral een slechte communicatie aangewreven, zowel intern als bij de coalitiepartners. Hij had assertiever en duidelijker moeten communiceren, zodat hij de perceptie had kunnen keren, wordt er gezegd. Op zich klopt dat natuurlijk – met name zijn communicatie over de vraag of Wouter Devriendt nu wel of niet op zijn kabinet werkte was warrig en verbazend – en ik kan alleen maar vaststellen dat dat uiteindelijk tot een ontslag leidt omdat de perceptie zo te negatief wordt.
Ook het ACW zelf heeft daartoe bijgedragen door vaak ook niet adequaat te reageren op de affaires waarin ze vernoemd werd.”
Zal dit de perceptie rond Vanackere verbeteren, of net niet?
Dave Sinardet: “Zowel uit onze eigen recente politieke geschiedenis als uit een vergelijking met andere landen blijkt dat een sterke daad als een ontslag dan weer kan helpen om de perceptie in positieve zin te keren en terug te komen. Als er kritiek komt en je neemt als minister geen ontslag, ontstaat het beeld ‘hij klampt zich onterecht vast aan zijn postje’. Als je dat wel doet beginnen er al snel geluiden naar voren te komen dat het ontslag misschien toch niet echt nodig was en van edelmoedigheid getuigde. Dat beeld is het meest interessante om een verdere politieke carrière niet te hypothekeren. Kijk naar Yves Leterme die in december 2008 met zijn hele regering ontslag neemt in de Fortis-affaire – weliswaar ook na enkele dagen aanhoudende druk van onder meer de media – en hoe hij een jaar later gelouterd opnieuw terugkomt als premier ter vervanging van Herman Van Rompuy. Intussen was ook de Fortis-onderzoekscommissie gepasseerd waar geen harde bewijzen voor de eerdere beschuldigingen uit naar voren kwamen.”
Wat betekent dit voor de uitstraling van de federale regering?
Dave Sinardet: “Het is duidelijk dat de nu al weken sterk in de media aanwezige ACW-zaak en de betrokkenheid van Vanackere daarin het imago van de federale regering geen goed deden. Dit begon daardoor ook negatief af te stralen op de Vlaamse coalitiepartners Open VLD en SP.A. Temeer in een context van een harde politieke aanval van de N-VA over dit dossier waarbij ook steeds het beeld van een politiek establishment dat zichzelf wil beschermen naar voren wordt gebracht. Open VLD en SP.A leken daarin meegesleurd te worden.”
“Met name het imago van CD&V kreeg door deze ACW-affaire deuken. Het lijkt me dan ook logisch dat de vervang(st)er van Vanackere geen ACW’er zal worden. Integendeel misschien. Wellicht zou het goed zijn als het iemand wordt met een wat rechtser imago. In die zin lijken de geruchten dat men aan Caroline Ven denkt mij zeer plausibel. Vraag is echter of die dat wil doen, temeer daar ze bij de vorming van de regering Di Rupo ook al genoemd werd als potentieel minister. Op een goed jaar voor de verkiezingen is het natuurlijk niet evident om zo’n zwaar departement op te nemen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier