Huub Broers

‘Dat deze herfst heet zal worden, bevalt mij helemaal niet’

Huub Broers Burgemeester van Voeren (N-VA)

‘Ik vergelijk de beleidsnota’s van de nieuwe regering met een strenge winter’, schrijft Huub Broers in een nieuwe bijdrage voor het Schaduwparlement. ‘Maar wel een winter die onze kinderen meer zekerheid zal geven. Een natte herfst en een koude winter leveren ons meer vruchten op dan een afgekalfd seizoen.’

De tijd van de vallende bladeren met zijn kleurschakeringen vind ik de mooiste periode van het jaar. Nu dreigt er plots een herfst op te dagen met veel rood, iets minder groen en een beetje blauw op straat. Dat de herfst nu heet zal worden, bevalt mij echter helemaal niet. Ik ben eerder van het kouwelijke type. Een winterman, zeg maar. Daarom stel ik mij de vraag of die door de vakbonden opgejutte stakers en betogers ook bij een min 5 de deur zouden uitkomen. Ik kom graag buiten bij zo een temperatuur. Omdat het gezond is. Zoals ik ook een gezonde economie wil.

Op de rem van de eigen weelde

Ik heb de regeerakkoorden gelezen in mijn overtuiging om andere mensen meer te geven. Iets waarop ook de echte vakbondsovertuiging geschraagd zou moeten zijn. Er zijn tijden dat je daarvoor even op de rem van de eigen weelde moet gaan staan. Zoals je moet sparen en je iets moet ontzeggen als je een eigen huis wil bouwen.

In het Vlaamse en Federale Regeerakkoord staan inderdaad nadelen voor iedereen. Mijn familie is een gemiddelde weergave van de maatschappij. We zijn echt geen reactionaire liberalen! Wij hebben zelfstandigen, mensen met belangrijke functies bij een vakbond en een ziekenfonds, arbeiders, bedienden die ook in Wallonië werken of zelfs een tijdig gepensioneerde politie-inspecteur. Een echte Vlaamse familie die er grotendeels van overtuigd is dat er iets moet veranderen om mee te gaan in de economische stroom van de toekomst. Reactionairen zie ik trouwens ook niet in de regeringen.

Anders fluiten

Ik ben al sinds kindsbeen ervan overtuigd dat een natte herfst en een koude winter ons het jaar erna meer vruchten opleveren dan een afgekalfd seizoen. Ik vergelijk de beleidsnota’s met een harde winter die onze kleinkinderen of jullie kinderen meer zekerheid zal geven. Ook als dat nu offers vergt! Anderen hebben die drang niet en kijken alleen naar het nu en vergeten de toekomst. Iedere vogel zingt zoals hij gebekt is. Maar ik mag wel anders fluiten. En dat is net wat men ons wil verbieden door ons voor te stellen als reactionaire rechtse liberalen die geen oog hebben voor het goed van de werkende klasse. Hoe flauw kan men denken!

'Dat deze herfst heet zal worden, bevalt mij helemaal niet'
© Belga

Of ACV-voorzitter Marc Leemans bij barre wintertemperaturen fier naast de schreeuwvogel Marc Goblet van het FGTB zal lopen en samen met hem zal oproepen om de warme loodsen van de fabriek, kantoor, het treinstel en de politiecombi te verlaten, weet ik niet. Het zou nochtans moeten, omdat zij niet van hardere winters houden die betere oogsten verzekeren. Zij hebben werkloosheid nodig. Elke vakbond krijgt immers de facto een commissie per ontslagen werkende mens. Voor het uitbetalen van de uitkeringen kregen ze de voorbije jaren, afhankelijk van het aantal aangesloten werklozen, van 10 tot 70 miljoen aan vergoedingen voor hun kas. Betaald door de bestreden overheid die dat geld via belastingen bij u en mij en bij onze strijdende makkers haalt.

Utopische denkpiste

Die Goblet had zich als verwarmingsmonteur tijdens zijn jeugdjaren voorbereid op een statuut van zelfstandige. Met zijn huidig maandloon heeft hij anderzijds genoeg geld om her en der wat zwarte brandstoffen te kopen als de leveringssector door stakingen geen doorgang vindt naar onze huizen. Ik zie hem dan al met een bekertje (un gobelet in het Frans) door de arbeiderswijken tronen om die arme stakers en stakkers te ondersteunen met stookolie.

Een soort Wiedergutmachung van hem, maar zeker een utopische denkpiste van mij. Door op te roepen om de boel plat te gooien, zou het nochtans wel eens kunnen dat lagere inkomens – met nog geen derde of zelfs minder van zijn riant loon – tijdens de winter plots voor een gesloten bedrijf staan en werkloos worden. Geen geld meer voor de energiefactuur, zelfs geen geld voor een kruiwagen om hout te sprokkelen. Goblet zal dan aan goed verwarmde onderhandelingstafels zitten, voorzien van de nodige spijs en drank. De aangeslotenen moeten ondertussen strijden tegen de uitbuiting. Ze moeten volharden tot hun werkgever zelf honger lijdt en zij zelf gestraft worden door de sluiting van zijn bedrijf. Dan zal de baas van hun vakbond alleen overblijven als baas boven de bazen! Het ultieme einddoel. De natte herfstdroom.

De eerste hordes van het verzet

De leiders van de vakbonden worden ondertussen al voorbijgestoken door de eerste hordes van het verzet. De boodschap van hun bazen vervaagt al. Het kapitaal moet dood. Het door de vakbondsbobo’s tot proletariaat verkozen volk zal zegevieren. Na het bestoken van het MR-hoofdwartier door het Rode Leger, hoorde ik een krijger verklaren dat hij geleerd had uit de oproer in Griekenland. Waarschijnlijk inclusief doden en gekwetsten? Tja, als de leiders oproepen tot opstand, dan moet ik niet lang nadenken wie de schuldigen van dat geweld zijn. Ook niet als ze na een eerste goedkeuring achteraf terugkrabbelen als een bange wezel. Wat echt de beste stap was om het gezag te vergroten! Sommigen zien niet in tot welke dreigingen ze aanzetten. Van een verstandig geacht man als Marc Leemans begrijp ik dat niet.

Slaafse volgelingen

'Dat deze herfst heet zal worden, bevalt mij helemaal niet'
© Belga

Bij Marc Goblet zie ik anderzijds wel ‘all animals are equal, but some are more equal than others’ boven het bed hangen. Hij heeft zijn macht en inkomen te danken aan zijn slaafse volgelingen. In Animal Farm proberen de varkens ook de hegemonie van de dictators – lees de federale en Vlaamse Regeringen – omver te werpen. Met tirannieke beslissingen leggen de leidende varkens hun wil op aan de andere dieren. Iets wat die zich in hun oorspronkelijke strijd niet hadden voorgesteld.

Zo zal het hier ook gaan. Uiteindelijk zullen de bondsbazen met de regering rond de tafel zitten en afspraken maken. Het beleid blijft en de bondsbobo’s zullen hun gesprekken aan de moegestreden achterban uitleggen als een overwinning, want ‘het land kan niet verder gedestabiliseerd worden omdat dit tot sluitingen zou leiden zodat er nog meer kameraden op straat komen te staan’. Ze zouden dat nu ook al kunnen beseffen!

Partner Content