Voor de eerste maal in 63 jaar starten in de Vuelta de drie renners die de drie voorgaande grote rondes hebben gewonnen: Remco Evenepoel als titelverdediger, Primoz Roglic en Jonas Vingegaard als respectievelijk Giro- en Tourwinnaar. Als een van hen de 78e Ronde van Spanje zou winnen, dan zal hij nog meer wielergeschiedenis schrijven.
Vuelta 1960. Op de startlijst van de eerste grote ronde van dat jaar, toen de Vuelta nog eind april begon: de Spaanse titelverdediger Antonio Suarez, plus Charly Gaul en Federico Bahamontes, de winnaars van de Giro en de Tour van 1959. Voor geen van die drie wordt de Vuelta een succes: Suarez finisht als elfde in het eindklassement, Gaul en Bahamontes geven alle twee op.
Sindsdien namen in slechts één jaar, 1983, de winnaars van de drie voorgaande grote rondes deel aan de Vuelta. Al ging het toen om twee renners: Marino Lejaretta, de titelverdediger, en Bernard Hinault, die in 1982 de dubbel Giro/Tour had gerealiseerd. De Fransman vervolledigde zijn grote rondeserie in die Vuelta van 1983, Lejaretta werd tweede.
Veertig jaar later starten weer drie regerende winnaars van de drie grote rondes, met Remco Evenepoel, Primoz Roglic en Jonas Vingegaard. Samen goed voor zeven eindzeges in de Giro, Tour en Vuelta, twee meer dan Suarez, Gaul en Bahamontes in 1960 op hun naam hadden staan.
Een uniek trio aan de start dus, bovendien aangevuld met ex-Tourwinnaar Geraint Thomas, de tweede van de laatste Giro, en het Spaanse supertalent Juan Ayuso, die in 2022 al op het derde podiumtrapje van de Vuelta stond.
Als een van die vijf de komende Ronde van Spanje wint, dan zal de winnaar sowieso een uitzonderlijke of zelfs unieke prestatie neerzetten. Een overzicht.
De uitdaging van Remco Evenepoel
Het blijft een opmerkelijke vaststelling: dat sinds de Tweede Wereldoorlog slechts één Belg meer dan één grote ronde won, uiteraard Eddy Merckx met elf stuks. Andere landgenoten bleven op één eindzege steken: Edward Van Dijk, Frans De Mulder, Ferdinand Bracke en Freddy Maertens in de Vuelta (1947, 1960, 1971 en 1977), Lucien Van Impe in de Tour (1976), en Michel Pollentier en Johan De Muynck in de Giro (1977 en 1978).
Evenepoel kan in deze Ronde van Spanje doen wat die zeven renners niet konden: zijn tweede grote rondezege veroveren, na de Vuelta van vorig jaar. Bovendien als jongste Belg ooit, op een leeftijd van 23 jaar en 235 dagen, want Merckx (in 1969) en Philippe Thys (in 1914) waren al 24 jaar toen zij hun tweede grote ronde op hun erelijst zetten, weliswaar toen de Tour.
Na winst in Luik-Bastenaken-Luik en het WK tijdrijden zou de Schepdaalnaar met een eindzege in de Vuelta nog een unieke serie voltooien. Nog nooit won een renner immers een klassiek monument, het WK tegen de klok én een grote ronde in hetzelfde jaar.
De uitdaging van Primoz Roglic en Jonas Vingegaard
Al afgelopen winter had Jumbo-Visma een plan opgesteld: Primoz Roglic naar de Giro en Vuelta sturen, Jonas Vingegaard naar de Tour en de Vuelta. Met als doel (behoudens pech of valpartijen): de drie grote rondes winnen in één seizoen, iets waar geen enkele ploeg ooit in is geslaagd.
Roglic of Vingegaard kunnen bij winst zich ook bij een zeer select clubje voegen. Van renners die de Giro en de Vuelta in één jaar hebben gewonnen: Eddy Merckx in 1973, Giovanni Battaglin in 1981 en Alberto Contador in 2008. Of van renners die de Tour en de Vuelta in hetzelfde seizoen op hun naam schreven: Jacques Anquetil in 1963, Bernard Hinault in 1978 en Chris Froome in 2017. Met die nuance dat alleen Contador en Froome zo’n dubbel realiseerden sinds de Vuelta in 1995 naar het najaar is verhuisd.
Voor Vingegaard zou de dubbel Tour/Vuelta sportief nog meer waarde hebben dan die van Froome in 2017. Diens tegenstand was een pak minder dan die voor de Deen in de komende Vuelta. Van de top tien in die Ronde van Spanje van 2017 hadden alleen Vincenzo Nibali (tweede na Froome) en Alberto Contador (vijfde) al op het podium van een grote ronde gestaan, maar beiden waren toen al over hun hoogtepunt.
Als Roglic erin slaagt om na de Giro ook de Vuelta te winnen, dan wordt hij niet alleen mederecordhouder qua aantal eindzeges in de Ronde van Spanje, met vier stuks (evenveel als Roberto Heras), maar zou hij ook voor een primeur zorgen.
Dit jaar was hij al de beste in de vier etappekoersen waaraan hij deelnam: Tirreno-Adriatico en de Rondes van Catalonië, Italië en Burgos. Voegt hij ook de Vuelta aan dat lijstje toe, dan wordt hij de eerste renner in de geschiedenis die in één seizoen vijf opeenvolgende meerdaagse rittenkoersen wint, waaronder twee grote rondes.
Alleen Eddy Merckx en Bernard Hinault kwamen heel dicht in de buurt. Merckx won in 1970 Parijs-Nice, de Ronde van België, de Giro en de Tour, maar werd tweede in de Ronde van Sardinië. Hinault won in 1982 de Tour d’Armorique, de Giro, de Ronde van Luxemburg en de Tour, maar eindigde als derde in de Tour de l’Aude.
De uitdaging van Juan Ayuso en Geraint Thomas
In de Vuelta van 2022 werd Juan Ayuso op zijn 19e de eerste tiener sinds Henri Cornet in de Tour van 1904 die op het podium van een grote ronde stond, als derde na Evenepoel en Enric Mas.
Doet Ayuso dit jaar nog twee plaatsen beter, dan zal hij 21 jaar en één dag oud zijn als hij op 17 september zijn eerste grote ronde wint. Naast Cornet was alleen Fausto Coppi nog jonger, toen hij in 1940 op een leeftijd van 20 jaar en 268 dagen zijn eerste Giro op zijn palmares plaatste.
Aan het andere eind van de leeftijdscurve bevindt zich Geraint Thomas. Die is op 17 september, de laatste dag van de Vuelta, 37 jaar en 115 dagen oud. Als hij dan in Madrid op het hoogste podiumtrapje staat, wordt hij de op een na oudste groterondewinnaar in de geschiedenis, na de 41-jarige Chris Horner in de Vuelta van 2013.
Moet de Welshman genoegen nemen met een tweede plaats (zoals in de Giro dit jaar) of een derde stek, dan wordt hij wel de oudste renner die erin slaagt om op het podium te finishen van de Giro, Tour én de Vuelta.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier