Greipel: ‘Kan ik de Poggio overleven?’
Een van de favorieten voor Milaan-Sanremo, de eerste echte klassieker van het voorjaarseizoen, is de Duitse sprintbom André Greipel. In Sport/Voetbalmagazine blikt hij alvast vooruit.
Een van de favorieten voor Milaan-Sanremo, de eerste echte klassieker van het voorjaarseizoen, is de Duitse sprintbom André Greipel. In Sport/Voetbalmagazine blikt hij alvast vooruit.
Greipel steekt zijn voorliefde voor de Primavera niet onder stoelen of banken: “Twintig ‘gewone’ ritzeges inruilen voor één Milaan-Sanremo? Deal! Al jaren staat die koers hoog op mijn verlanglijst. Een triomf in zo’n monument maakt je palmares, hé. Dat onthouden de mensen meer dan x zeges in de Tour Down Under. Helaas heb ik in Sanremo nog nooit een echte kans op winst gehad. Bij HTC-Columbia mocht ik door het veto van Mark Cavendish zelfs nooit starten. Zeker in 2010, toen ik al zes zeges op zak had en in bloedvorm stak terwijl Mark in een vormdip zat, was dat een ferme opdoffer. Ik kreeg het zelfs niet over mijn hart om de wedstrijd op tv te volgen en ben met mijn gezin naar de zoo getrokken.”
Pas in 2011 – hij was toen al 28 – reed Greipel zijn eerste Sanremo. “Maar ik moest werken voor Gilbert en op de Poggio was mijn pijp uit. Hoewel ik toen Tirreno-Adriatico gemist had door een stomme val tijdens de verkenning van de ploegentijdrit, voelde ik toen wél dat de Primavera me heel goed lag. Een race voor sprinters met inhoud die een klim kunnen overleven. En die kwaliteiten heb ik, ook omdat Le Manie, de Capi, de Cipressa en de Poggio lopers zijn die je vooral op de power, met een relatief grote versnelling, kunt op knallen. Vorig jaar ben ik op Le Manie zelfs als vijfde bovengekomen, terwijl Cavendish daar al moest lossen. Ik voelde me super. Helaas zat ik in het wiel van Gilbert toen die viel op de Cipressa. Koers voorbij…”
“Die ervaringen leerden me echter dat ik deze klassieker – misschien – kan winnen: ik ben op het toppunt van mijn carrière, ik weet na twee deelnames waar ik plankgas moet geven om later energie te sparen, ik heb de laatste weken hard getraind op uithouding en intervals bergop, én ik heb een superploeg in steun. Alleen is er nog die twijfel: kán ik wel de Poggio overleven?”
Zondag rekent de Duitser onder meer op de steun van Jürgen Roelandts. “Als hij Peter Sagan en co daar kan volgen en ik moet passen, dan moet hij niet wachten. En die kans bestaat, want Jürgen rijdt dit jaar héél goed bergop. Geraak ik echter met de beteren over de top en draait het uit op een sprint, dan zal hij mijn kaart wel trekken. Zoals ik hem gerust wil helpen in Parijs-Roubaix. Nog zo’n koers waarin ik ooit hoop te schitteren. Winnen wordt moeilijk, maar top tien is wel haalbaar: in 2011 was ik mee in de vroege vlucht met Johan Vansummeren en eindigde ik als 21e nadat ik op de voorlaatste kasseistrook lek reed. Ook in die koers zit er dus meer in.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier