Yves Vanderhaeghe is aan een degelijk seizoen bezig met KV Kortrijk. In een gesprek Sport/Voetbalmagazine heeft hij het onder meer over het lage aantal Belgische coaches in 1A en over Lamkel Zé.
Met acht zijn ze nog, de Belgische trainers in de hoogste klasse. Minder dan de helft van het trainersbestand in de Jupiler Pro League, en zo voelt ook Yves Vanderhaeghe (50) het aan bij KV Kortrijk, waar hij zeven jaar geleden zijn debuut maakte als hoofdtrainer. ‘Ik vind het jammer dat er niet meer Belgen aan de slag zijn’, vertelt Vanderhaeghe aan Sport/Voetbalmagazine. ‘Wij hebben veel goeie trainers, maar waarschijnlijk kennen de buitenlandse eigenaars en -sportieve directeurs die niet. Ik vind wel dat de buitenlandse trainers meer beschermd worden dan de Belgen. Jullie, pers, kennen ons, terwijl je die mannen níet kent en hen daardoor ook voorzichtiger aanpakt.’
Brengen ze het Belgische voetbal iets bij?
Yves Vanderhaeghe: ‘Eerlijk? Ik zie weinig nieuwe dingen. KV Oostende probeert druk te zetten, dat kan veel punten opleveren, als je daar de jongens voor hebt. Maar ik weet zelf wat ik moet doen.’
Met Terem Moffi verloor Kortrijk zijn beste speler voor veel geld. Het bewijs dat de betere spelers hier altijd op elk moment kunnen vertrekken?
Vanderhaeghe: ‘Er was al een paar keer een bod geweest, dan voel je dat aankomen. Ik ben ook niet dom, als je ziet in welke tijden we leven. Kortrijk heeft minder sponsors en minder inkomsten. Dus is het realistisch wat de club deed.’
Mooi gezegd, maar als het straks sportief tegenvalt, betaal jij wel de rekening.
Vanderhaeghe: ‘Dat is zo. Maar ze hebben me vorig jaar ook vertrouwen gegeven toen ze wisten wat er scheef liep in de groep; dat er moest gekuist worden omdat er profielen waren die meer tegen dan meewerkten en zich boven de groep verheven voelden. Langs de andere kant zal ik altijd blijven werken met wie er is. Ik heb nog nooit geweigerd met iemand te werken die nog waarde had voor de club, tenzij de club op dezelfde lijn zou zitten, zoals met Nieuwjaar toen iemand van zichzelf dacht dat hij Mister Untouchable was en met zestig procent inzet op training gelijk was aan de anderen die alles gaven.’
Kortom: Lamkel Zé mag naar hier komen.
Vanderhaeghe: ‘Ik denk wel dat ik met hem zou kunnen werken. Ik zou proberen hem te teasen, al moet je ook niet té veel Lamkel Zé’s hebben, natuurlijk.’
Moet zo’n speler niet door de groep gecorrigeerd worden, zoals in jouw tijd bij Anderlecht?
Vanderhaeghe: ‘Ik zou het erin geschopt hebben, hoor. Hier zijn ze soms te braaf tegenover mekaar, ze zouden best strenger mogen zijn.’
Lees het volledige interview met Yves Vanderhaegh in Sport/Voetbalmagazine van 14 oktober.
