De bribbelvaardige flankaanvaller was in zijn eerste jaar niet de verhoopte transfer van KRC Genk, maar dit seizoen breekt hij dan toch eindelijk door bij de Limburgers.
Verwachtingen zijn miljoenen waard en die werden door Genk op de tafel van Essevee gelegd voor de speler die door Racing beschouwd werd als de opvolger van Leandro Trossard. De kersverse kampioen liet zijn oog vallen op Théo Bongonda toen die er net een voortreffelijk seizoen had opzitten in het Regenboogstadion. De linkspoot is dan niet alleen ongelooflijk beslissend (14 goals en 8 assists), maar staat ook op het podium van de beste dribbelaars van de competitie met 10,5 dribbelpogingen per match (alleen Benson en Dennis doen beter), waarvan een nipte meerderheid (50,5 procent) een goede afloop kent.
Dat profiel is ideaal voor de Limburgers, die met Trossard en Alejandro Pozuelo hun twee voornaamste sleutelspelers verloren hebben. De ontbolstering zal meer dan een jaar duren. Bongonda is nooit op de top van zijn kunnen onder Felice Mazzu en vindt niet echt een plaats in de plannen van Hannes Wolf, ook al slaagt hij erin door de herwonnen vorm van Racing om vier goals te maken en drie assists te geven in de laatste elf wedstrijden van het seizoen.
Bongonda’s rol is vergelijkbaar met die van Eden Hazard bij de nationale ploeg.
De komst van Cyriel Dessers, die vaak aan de zijde van Paul Onuachu wordt opgesteld door de Duitse coach die op zoek is naar de juiste formule, geeft Théo het commando in de 4-4-2 van Racing, maar de behoudsgezinde dubbele pivot die gevormd wordt door Daniel Muñoz en Eboue Kouassi verplicht hem om vaak ver terug te plooien om de offensieve lijnen van de Limburgers te kunnen uittekenen. Té ver om ook nog aanwezig te zijn in de zone van de waarheid.
Wanneer hij net in de Luminus Arena is gearriveerd, merkt Jess Thorup een gebrek aan creativiteit op in het centrum en hij lost dat in twee stappen op. Eerst geeft hij orkestmeester Patrik Hrosovsky een plek rond de middencirkel. Vervolgens stelt hij zijn troepen op in een 3-4-2-1 waardoor Bongonda, die als offensieve middenvelder naast Ito speelt, direct kan aangespeeld worden door de verdedigers en meer bepaald door Jhon Lucumí, zonder dat hij te ver moet afhaken.
Het effect volgt bijna direct. Vergelijkbaar met de rol die Eden Hazard heeft in de nationale ploeg, kan Bongonda met zijn vrijheid tussen de linies flink wat schade aanrichten telkens hij aan de bal komt. John van den Brom is niet meteen fan van een driemansverdediging, maar misschien zal hij zich moeten aanpassen om zijn sterspeler te laten schitteren.
Cijfers
0: Ook al scoorde hij al zes keer dit seizoen, de linkspoot gaf nog geen enkele beslissende pass. Misschien omdat Paul Onuachu, de goalgetter van dienst, vooral uitblinkt op voorzetten vanop rechts?
2,73: De slalommer van Racing wordt vaak tegen de mat gewerkt. Hij lokt 2,73 overtredingen per match uit. In zijn recordseizoen in Waregem lokte hij 114 fouten op een jaar uit.
4,42: Bongonda is een van de referenties in België wat betreft progressive runs, acties met de bal aan de voet waardoor de ploeg terreinwinst kan boeken. Met 4,42 per match staat hij op het nationale podium.
51,8%: Hij is erg actief in de aanval en schiet dus vaak op doel (3,51 keer per match). Maar hij schiet ook goed: meer dan één schot op twee is gekadreerd.
69,6: In de vier wedstrijden die hij speelde tussen de twee interlandbreaks maakte de flankspeler van Racing vijf goals, dat is één om de 69,6 speelminuten.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
