In het Zuid-West-Vlaamse dorp Lauwe spelen twee voetbalclubs in dezelfde provinciale reeks vaak op hetzelfde moment thuis. Een fusie moet er nog niet meteen verwacht worden.
Lauwebal! Een oud-schepen kleurt rood van het roepen bij een nochtans onschuldig duel aan de zijlijn. We namen net plaats in de overdekte staantribune tussen de hoofdtribune en de kantine, daar waar volgens de overlevering doorgaans de kenners staan. Bij het begin van de tweede helft zijn de bezoekers op voorsprong gekomen en volgens enkele omstanders gebeurde dat vanuit buitenspelstand. Sindsdien is de door koude regenvlagen en rukwinden gegeselde ref het voorwerp van spot geworden. Maar toch zal het laatste oordeel mild zijn, nadat de thuisploeg er in de slotfase alsnog in is geslaagd om de wedstrijd te winnen: het is een goeie scheidsrechter, je moet er alleen een beetje tegen klappen.
Veel volk is er niet, althans niet in vergelijking met vroeger. White Star Lauwe is de voorbije jaren weggezakt tot in derde provinciale C, tegenstander VV Emelgem-Kachtem staat in die reeks allerlaatste en het is de dag nadat een windhoos de streek teisterde. De daken van het Omer Dewittestadion hielden stand, maar de leegte aan drie zijden van het veld biedt een troosteloze aanblik. Want de Wietstar is een club met een rijke traditie. Decennialang was het een vaste waarde in het nationale voetbal. Ooit was het zelfs een vooraanstaande derdeklasser. Drie keer trof het in de beker van België Anderlecht. Twee keer bereikte het de kwartfinales. Het werd wel eens ‘Klein Anderlecht’ genoemd, omdat het technisch verzorgd voetbalde. In de tijd dat het met Kortrijk, Roeselare en Moeskroen voor de status van grootste ploeg van de regio wedijverde, trok het voor topaffiches soms zes-, zeven-, achtduizend man. Succes dat het ook dankte aan de steun van lokale bedrijven als De Witte Lietaer (textiel) en Solidor (kunststof- en rubberproducten). WS Lauwe is overigens de moederclub van twee van de zestien hoofdtrainers van de eerste klasse. Hein Vanhaezebrouck en Lorenzo Staelens groeiden er vanuit de jeugd door tot in het eerste elftal en zouden in hun latere carrière langs het nabijgelegen KV Kortrijk passeren. Hetzelfde geldt voor Rudy Ducoulombier en Pascal Mestdagh.
Geel en zwart, geel en zwart,
de Wietstar is ons ploeg,
want dat zijn er van die mannen
waar er fut in zit.
Ons kleur is geel en zwart,
en ons sterre, die is wit.
Wietstar Lauwe, geel en zwart,
’t is een ploeg naar ons hart.
Lauwe Statie
Maar de hoogdagen van de Wietstar zijn al lang voorbij. Sinds het in 2009 weer naar provinciale degradeerde, ging het van kwaad naar erger. Sportief en financieel. Vorig jaar dreigde de club zelfs te verdwijnen. Maar zover is het uiteindelijk toch niet gekomen. De verklaring voor die ultieme wederopstanding stond in niet mis te verstane woorden op de clubsite te lezen: de roddels dat KWSC zou stoppen, zijn de katalysator geweest om een aantal mensen wakker te schudden. Lees: die van de Rassing hebben te vroeg en te hard gelachen met de schulden en het dreigende faillissement van de Wietstar.
De Rassing is de voetbalclub van Lauwe Statie, de buurt van het vroegere treinstation. Het stadion is gelegen op twee minuten rijden van het Omer Dewittestadion van White Star Lauwe. Maar op wedstrijddagen raak je er niet via de kortste weg, ondervonden we, omdat er dan in de Dronckaertstraat uitzonderlijk eenrichtingsverkeer is en je moet omrijden. Dat komt omdat nogal wat mensen van de naar verluidt gemiddeld ongeveer honderd die de thuiswedstrijden van Racing bijwonen hun wagen parkeren in de Dronckaertstraat, ter hoogte van het veld, en de weg daar niet breed genoeg is om verkeer nog in twee richtingen toe te laten.
Racing Lauwe is de club van Eric Vandemoortele, zelfstandig elektricien op rust. Tot voor enkele jaren was de man eigenaar van het sportcentrum dat zijn naam draagt en waar ook nog tafeltennisclub And Leie en hondenclub De Trouwe Hond gevestigd zijn, maar dat verkocht hij toen aan de stad Menen. Racing speelde nooit hoger dan tweede provinciale en is momenteel leider in derde provinciale C. Op het veld lopen nogal wat jongens met een Wietstarverleden. Onder meer Desley Seys, van wie de zeventienjarige broer Dylan bij de beloften van Club Brugge speelt. T3 is Bart Maes, gewezen jeugdspeler van White Star die onder andere voor Club Brugge, Harelbeke en Roeselare voetbalde.
Sinds 2011 komen Racing en White Star in dezelfde reeks uit. De eerste officiële derby ooit trok toen in het Vandemoortelestadion zo’n negenhonderd man, van wie er volgens de thuisploeg vierhonderd op de club aten. Er werden in die tijd zelfs fusiegesprekken gestart, maar die duurden niet lang. Een interne stemming bij Racing liet geen twijfel: één iemand stemde voor, zeven stemden er tegen. Opvallend dit seizoen is dat beide ploegen vaak op hetzelfde tijdstip thuis spelen. Op de laatste zondag van januari was dat om 14.30 uur WS Lauwe tegen VV Emelgem-Kachtem in het Omer Dewittestadion en RC Lauwe-FC Luignois in het Eric Vandemoortelestadion. Bij het Provinciaal Comité van West-Vlaanderen in Brugge was er geen desideratum binnengekomen om niet samen thuis te spelen. Volgens de secretaris van Racing gebeurde dat niet bewust.
Derbyparty
White Star is intussen weer levensvatbaar dankzij het project ‘KWSC Lauwe 2025’. Met de steun van mensen met naam en faam die de club een warm hart toedragen, wil het zich binnen de vijf jaar rehabiliteren: het budget in evenwicht brengen, een financiële reserve opbouwen om de schulden af te lossen, de jeugdwerking uitbouwen en met de eerste ploeg minstens terugkeren naar eerste provinciale. In het bestuur zetelen nu onder meer Lorenzo Staelens, Stefaan Tanghe en Rudy Ducoulombier. Een van de namen op het shirt is Advocatenbureau Allijns. KV Kortrijkvoorzitter Joseph Allijns is van Lauwe afkomstig, hij was er vroeger bestuurslid en is de man achter Project 2025. Zijn zoon Maarten maakt deel uit van de A-kern én van het bestuur van White Star.
Het huidige seizoen kondigde White Star als een overgangsseizoen aan. Dat is het intussen alleszins al geworden voor hoofdtrainer Sébastien Louage en zijn assistent Jacques Mazy. Zij werden op 20 november ontslagen. Dat gebeurde tien dagen na de 3-0-derbynederlaag, het eerste verlies tegen Racing in een officiële wedstrijd sinds de oprichting van de club in 1925. Na dat duel stond er trouwens een ‘derbyparty’ geprogrammeerd in Den Blauwen Engel op Lauweplaats. Dat is het café van Pascal Mestdagh, keeperstrainer en bestuurslid van White Star. Elke ploeg leverde toen één deejay: voor Racing, de ploeg van Lauwe Statie, was dat dj Alex; en voor White Star, de ploeg van Lauwe Platse, was dat dj Birger. Lauwebal! Het bal van alle Lauwenaars? Neen. Het Racingbestuur vond het niet kunnen dat er na een thuiswedstrijd van Racing een ‘gezamenlijk feest’ georganiseerd werd in het café van een Whitestarbestuurder.
Eeuwfeest
Twaalf jaar geleden ondernam toenmalig schepen van Sport Lorenzo Staelens een poging om van de vijf clubs van Groot-Menen één grote te maken. Dat bleek onmogelijk. In oktober van vorig jaar raakte bekend dat vanaf volgend seizoen KFC Toekomst Menen (vierde provinciale) en KSC Menen (vierde nationale) één zullen zijn. Maar in Lauwe, deelgemeente van Menen met zo’n achtduizend inwoners, is de tendens vooralsnog anders. Op de website van White Star werd de nieuwe Menense fusieclub weliswaar succes gewenst, maar werd er ook meteen duidelijk gemaakt dat het bestuur ernaar streeft om de honderdste verjaardag van de club – in 2025 – in volle autonomie te halen.
Voor wie de Lauwse derby eens wil beleven, al dan niet gevolgd door een bezoek aan Den Blauwen Engel op Lauweplaats: zondag 16 maart om 15 uur ontvangt White Star Lauwe Racing Lauwe in het Omer Dewittestadion, Hospitaalstraat 16, 8930 Lauwe.
DOOR CHRISTIAN VANDENABEELE
White Star Lauwe is de moederclub van twee van de zestien hoofdtrainers van de eerste klasse.