Vijf seizoenen na de pijnlijke degradatie van KSK Beveren keert Waasland-Beveren

via de eindrondewinst terug naar eerste klasse. ‘We hebben geen broekschijters nodig.’

Een nagenoeg vlekkeloos parcours in de eindronde werd het met dertien op vijftien voor de fusieclub, die zowel tegen AS Eupen, Westerlo en KV Oostende op een heel realistische manier (tegenstander opvangen en op het juiste moment toeslaan) uitpakte. Waasland-Beveren wordt geroemd vanwege zijn offensieve speelstijl onder coach Dirk Gee- raerd (48, ex-SV Roeselare). De toegevoegde waarde van de ex-eersteklassers Jurgen Cavens (33), Tomasz Radzinski (38), Hervé NdjanaOnana (25), Kristof Snelders (29) en Kris-tof Lardenoit (28) vormde de doorslaggevende factor in de eindronde. Maar zijn ze op de Freethiel ook effectief klaar voor de promotie? Wat is de magie van de nieuwe club, pas sinds twee jaar de vrucht van het samengaan tussen RS Waasland en KSK Beveren? Welk budget moet ze hebben om straks te overleven? Enkele sleutelfiguren en echte clubgetrouwen geven meer toelichting.

DE VOORZITTER: MELCHIOR ROOSENS Al voorzitter sinds 1993, toen van RS Haasdonk; sinds 2010 van RS Waasland-SK Beveren

“Wij willen een familiaal karakter uitstralen. Ik ben 63 en pas de tweede voorzitter, nadat mijn voorganger Robert Waterschoot het vijftig jaar voor het zeggen had. Doordat ik zaakvoerder ben van een transportbedrijf met meer dan zeventig werknemers weet ik ook hoe belangrijk het is de gezelligheid en de hechte band te bevorderen. Het verheugt mij dat de negen bestuursleden van Red Star Haasdonk hier nog altijd zitten.

“We zijn klaar voor eerste klasse en zullen zeker financieel gezond blijven. Elk jaar praten wij in het tussenseizoen met minstens vijftig spelers, maar het is eenvoudig: ze moeten voldoen aan onze normen en zeker niet hun eigen eisen stellen. Ons budget gaan we niet overstijgen. Maar we zijn blijkbaar wel in trek als jonge club. Wij laten ons niet vangen door hetgeen bepaalde mensen ons beloven of hetgeen recent Tubeke en Dender meemaakten. Mijn respect gaat uit naar Oud-Heverlee Leuven. Het leek vooraf een vogel voor de kat, maar op hun manier – een heel Belgisch getint en jong team – overleefden ze vrij gemakkelijk hun eerste seizoen.

“Waasland-Beveren is zeker geen rijke club. Wat we niet hebben, kunnen we ook niet uitgeven. Cavens en Radzinski werden voorgesteld als dure vogels. Dat beeld klopt helemaal niet. Zij waren financieel haalbaar, geloofden in onze visie en gingen akkoord met onze voorwaarden. Dat is de kunst, hé. Zo hopen we nu ook andere spelers over de brug te krijgen.

“Ik ben blij met de ontdekking van Onana, die we voor een mooie som konden verkopen aan Sint-Truiden en waarmee we onze eigen financiële situatie konden verbeteren. Hervé is een apart geval: hij maakt een beetje deel uit van onze familie en woonde lang bij mij thuis. Ook nu woont hij in een appartement vlak bij mijn bedrijf. We helpen hem ook bij zijn sportieve ontwikkeling. Ik beschouw dat als onze sociale functie. Joachim Van Damme wilden we ook graag houden, maar op aanraden van zijn makelaar mocht of kon hij niet praten, waardoor hij voor YR KV Mechelen koos.”

DE MANAGER: DIRK POPPE Al sinds 1994 betrokken, eerst als trainer, vanaf 1998 manager (uitgezonderd een jaar)

“De honger naar eerste klasse bleek groot. Dit is een mooie beloning voor de mensen die in 1995, toen we aan de staart bengelden van tweede provinciale, hun passie en ambitie volgden. Het gevolg was dat we op zes jaar tijd opgingen naar tweede nationale. En behalve in derde klasse vertoefden we in elke reeks slechts een seizoen. Het zegt veel over de vastberadenheid, want van een kleine onbenullige ploeg uit Sint-Niklaas werden we pas echt volwassen na onze verhuis richting Beveren.

“Ik draai ondertussen al een tijdje mee in het voetbal. Ik heb een hekel aan prognoses, maar in alle nederigheid: we zijn het best voorbereid op eerste klasse. Dat gebeurt dankzij een heel goed gestructureerd bestuur: zeventien personen, bijzonder democratisch samengesteld met evenveel zeggenschap. Waasland-Beveren hangt niet af van één persoon, zoals Charleroi van Abbas Bayat. Onze accommodatie werd al goedgekeurd door het ministerie en de infrastructuur is gewoon top. Alleen de veldverwarming moeten we nog in orde brengen, maar daar beschikken we over drie dossiers van evenveel firma’s. De gemeente Beveren stelde zich garant om een go te geven bij promotie. En ook qua achterban mogen we gerust zijn: wij telden 1300 abonnees en speelden in tweede klasse gemiddeld voor 4000 supporters, ik geloof dat zoiets kan stijgen naar 3000 abonnees en maximaal 7000 fans. Je ervaart hier constant dat de goesting groot is om aan te knopen met de gouden tijden van Beveren. Het voetbal leeft in de streek. Naar Eupen trokken we met 1600 sympathisanten. Dat zegt genoeg, hé.

“Beveren heeft een heel rijk voetbalverleden en het stadion, Waasland voegde daar zijn sterke organisatie aan toe. Wij beschikken niet over de grootste sponsors, maar over een vrij groot bestand aan trouwe partners. Vele kleintjes maken groot. Bovendien zitten we qua afzetgebied met een onontgonnen zone aan de Linkerscheldeoever en de Haven van Antwerpen. Daarover bestaan toezeggingen en openen zich nu plots poorten. Het zorgt ervoor dat we, ook door de toegenomen tv-gelden, kunnen uitpakken met een budget van 6 miljoen euro in plaats van 2,6 miljoen euro.

“Onze rekrutering van nieuwe spelers gebeurt vrij uitgekiend. Spelers die hun neus ophalen, daarmee ga ik niet naar de oorlog. Wij kiezen liever voor mannen die in alle omstandigheden hun truitje nat durven te maken. We hebben dus geen broekschijters nodig die liever op de bank hun tijd verliezen. Geef ons dan maar jonge elementen als Doumbia, net niet goed genoeg voor AA Gent, of Diallo, die na Charleroi afzakte naar Oostende. Maar er is ook ruimte voor de top van tweede klasse, zoals Seoudi of De Silva, die furore maakten bij Doornik en Tienen.

“We gaan kieskeurig blijven en onze eigenheid niet verloochenen. Waasland-Beveren wil gaan voor jongens met potentie, maar we zullen hen ook niet zomaar voor de leeuwen gooien. Het is een utopie om zoals Beveren dertig jaar geleden uit te pakken met Belgen van rond de kerktoren, maar Vlamingen – of buitenlanders die de Belgische eerste klasse kennen – staan hoog op ons verlanglijstje. Op dat vlak volgen wij de politiek van YR KV Mechelen of KV Kortrijk. Ook ploegen met financieel niet de grootste middelen, maar die daar wel creatief mee omspringen. Het provinciale gevoel staat voorop, als bindmiddel voor de onderlinge solidariteit, op en naast het veld. Een voor allen, allen voor een.

“De omschakeling naar het volledige profstatuut stond bijna op punt. Tachtig procent van de trainingen had al overdag plaats, want onze trainer Dirk Geeraerd werkte nog halftijds op de luchthaven in Zaventem. Slechts een minderheid van de voetballers had een job, waardoor op de voormiddagtrainingen slechts een drie- tot viertal spelers ontbraken. Nu moeten we dus niet veel meer aanpassen.

“Ik ken onze trainer al lang, want we volgden samen de Heizelschool en kwamen er als primus uit. Dirk is een voetbaldier, maar ook iemand die openlijk voor zijn mening durft uit te komen. Ik was 35 jaar officier in het leger en geen diplomaat. Militaire orde en tucht bepalen mijn gedachten, ik werkte altijd in het kader van iets. Dan kan je je voorstellen dat het weleens botst. Dat moet kunnen. Er wordt vaak hard gediscussieerd, maar we weten ook goed wat we aan elkaar hebben. Alles gebeurt heel overwogen bij Dirk: tactisch kan hij de spelers verrassen en ook psychologisch pakt hij vaak uit met geslaagde prikkels, soms tot op het randje. Zijn onrustige temperament kan je maar moeilijk temperen. Maar hij is vooral een vakman met leiderschap die het totaalpakket van het trainerschap beheerst. Daarom gaven we hem ook een contract van onbepaalde duur. Hij krijgt van ons de kans om te bewijzen dat hij zijn plaats waard is in eerste klasse. Dirk verdient dat. Ik kan me heel goed vinden in zijn drang naar perfectie. Het doel heiligt de middelen. In de sport moet dat vooropstaan.”

DE AANVOERDER: KRISTOF LARDENOIT Al sinds 1999 aangesloten bij KSK Beveren, alleen zes maanden verhuurd geweest aan STVV van januari tot juni 2006

“Ik ben heel trots. Twee jaar geleden zakte ik met Beveren nog bijna naar derde klasse. De samenwerking met Waasland redde ons van de volledige ondergang. Vandaag zitten we in het andere uiterste. ( lacht) Daarom ben ik ook zo ongeduldig om opnieuw topwedstrijden te kunnen afwerken. Waasland-Beveren is weer een regioteam, zonder schulden en met veel stabiliteit. Negentig procent van onze supporters komt uit de streek. Zij snakken duidelijk naar de successen van de jaren zeventig en tachtig.

“Mijn voldoening is groot, ik merk dat er opnieuw veel solidariteit bestaat op en naast het veld. Ons team beschikt over de juiste mentaliteit: de rust en ervaring door de impulsen van enkele routiniers, gekoppeld aan de klasse van jonge elementen. De basis zat al goed, maar de klasse om het op de juiste momenten af te maken werd na de winterstop toegevoegd door onder anderen Cavens en Radzinski. Zij trokken ons over de streep op de moeilijke momenten en verhoogden duidelijk de efficiëntie. Maar je merkte ook dat iedereen zich goed voelt in het soort voetbal dat wij al twee jaar brengen: verzorgd combinatievoetbal over de grond, gecombineerd met vechtlust en de strijd voor elke bal. Af en toe moet van de trainer het mes worden bovengehaald. Voor hem was het een erezaak om terug te kunnen keren naar eerste klasse. Hij kon dat perfect overzetten op de groep.

“Om een rustig seizoen te beleven, moeten we de selectie verbreden. Nu zaten we met veel evenwaardige spelers, maar dat is geen garantie voor eerste klasse. Het bestuur weet dat ook en is al een tijdje bezig met zijn huiswerk. We moeten ons durven spiegelen aan het goede voorbeeld van YR KV Mechelen: een sterke twaalfde man, veel Belgische spelers én resultaten.”

DOOR FRÉDÉRIC VANHEULE BEELDEN: IMAGEGLOBE

“Voor Dirk Geeraerd was het een erezaak om terug te keren naar eerste klasse.” Kristof Lardenoit