Elke profvoetballer droomt ervan : scoren bij zijn debuut in eerste. Wouter Scheelen deed het in zijn eerste wedstrijd voor Westerlo. Portret van een aalvlugge Limburgse linkshalf.
We schrijven zaterdag 25 november 2006. Trainer Herman Helleputte zit met de handen in het haar. Zijn Westerlo moet om 20 uur het Kuipje in tegen staartploeg Lierse, een wedstrijd die je – zeker voor eigen publiek – niet mág verliezen. Bovendien komt Lierse herboren naar Westerlo voor de Kempische derby. Het is immers de eerste wedstrijd van de ploeg onder de nieuwe trainer Kjetil Rekdal – ooit nog speler bij Lierse toen … Herman Helleputte er trainer was. Met de geblesseerden Enzo Neve, Marc Wagemakers, Emmanuel Sarki, Jeffrey Ntuka, Jochen Vanarwegen, Samir Beloufa en een geschorste Bart Van den Eede kan de Westelse trainer amper een volwaardig elftal op de mat zetten. De bank wordt uit noodzaak gestoffeerd met snotneuzen zoals Jonathan Ruttens (19), Wouter Corstjens (19), Geoffrey Ceunen (17), Toon Vervoort (19) en Bram Vangeel (17). Ook de 21-jarige linkshalf Wouter Scheelen, die zeven maanden revalidatie achter de rug heeft en pas vier dagen voluit aan het trainen is, mag op de bank starten. De wedstrijd zit 70 minuten muurvast. Lierse bakt er weinig van en Westerlo zo mogelijk nog minder. Net op het moment dat de Westerlo-supporters zich beginnen af te vragen wie de rode lantaarn eigenlijk is, kopt verdediger Bobsam Elejiko in de 71e minuut de voor de thuisploeg verlossende 1-0 in de netten. In diezelfde minuut blesseert Jefke Delen zich en krijgt de kleine Wouter Scheelen onverhoopt een invalbeurt. Nog geen minuut later krijgt hij de bal vanop rechts, kapt zich vrij en vuurt een pegel af richting linkerbenedenhoek : goal ! 2-0. Westerlo kan de wedstrijd rustig uittikken. Wouter Scheelen is de held.
Regentaat LO
De jonge Limburger wordt in de zomer van 2006 bij Westerlo ingehaald als vervanger van de vertrekkende Martin Kolar. Scheelen voetbalt al sinds hij kan lopen. En sinds hij kan drinken, drinkt hij cola, maar die voor een topsporter kwalijke gewoonte probeert hij wat af te bouwen. Hij doorloopt de jeugdreeksen bij Houthalen-Helchteren Racing Genk, gaat dan naar Overpelt, en staat in 2003 mee aan de wieg van de Lommelse-Overpeltse fusieploeg KVSK United. In 2004/05 speelt de club kampioen in de derde klasse en promoveert naar tweede nationale. Het daaropvolgend seizoen wordt Wouter Scheelen een van de sterkhouders en zet hij acht keer de netten bol voor de Limburgers. KVSK United eindigt als tweede in het eindklassement na kampioen Bergen. Het vat de eindronde tegen Lierse, Geel en Hamme echter aan zonder Wouter Scheelen, die zich op training blesseert. KVSK United moet in die eindronde uiteindelijk de duimen leggen tegen Lierse, dat samen met Bergen promoveert naar de eerste klasse. De gerevalideerde Scheelen kan bij KVSK United blijven, maar krijgt ook aanbiedingen van Nederlandse clubs en … Westerlo. Een overgang naar de Parel der Kempen ziet Scheelen wel zitten. Jefke Delen mag dan ongenaakbaar zijn op de linkshalf, een liesletsel hield hem vorig seizoen toch enkele maanden aan de kant. Tijdens de voorbereiding op het huidige seizoen raakt Scheelen echter alweer geblesseerd. Een ontstoken zwevend beentje dit keer. Opnieuw wachten hem maanden revalidatie. Hij zit ondertussen niet stil, want in juni 2006 studeert hij af als regent lichamelijke opvoeding.
Molshoop
Zijn eerste wedstrijd op 25 november 2006 in het shirt van Westerlo is dus meteen een schot in de roos. Daarna mag Scheelen nog een paar keer invallen, maar in de drie wedstrijden na de winterstop start de coladrinker steevast in de basis (1-0-verlies in de beker tegen Club Brugge, 2-0-verlies in Roeselare en … thuis tegen Beveren). Scheelen, niet groter dan een molshoop, is een kwikzilveren mannetje dat zijn tegenstander makkelijk in de wind zet. Dat Arjen Robben een van zijn favoriete spelers is, mag – gezien zijn eigen speelstijl – niet verbazen. Zijn kopspel en verdedigende kwaliteiten laten soms wel nog wat te wensen over.
Scheelen wil er samen met heel Westerlo alles aan doen om een herhaling van de dramatische terugronde van vorig seizoen te vermijden. De club sprokkelde toen slechts vijftien punten bijeen en strandde op een negende plaats, terwijl hij voor de winterstop nog zesde stond met 31 punten.
Eind november 2006 droomde de Westelse linksachter Bernd Evens nog van Europees voetbal. Wouter Scheelen beperkt de ambities van Westerlo nu tot “een plaats in de top zeven”. Het is echter al van 5 november 2006 geleden dat de Kempische club nog eens kon winnen …
STEVE VAN HERPE