Kippenvelmoment voor basketballer Ronny Bayer: ‘De Hazards begrijpen het’

Jef Van Baelen
Jef Van Baelen Journalist voor Knack

Basketballer Ronny Bayer kreeg een blinde pass van zijn broer.

Jef Van Baelen vraagt toppers naar hun mooiste sportherinnering.

Ik heb een lange carrière gehad, met titels, bekers en een hoop individuele bekroningen. Maar het moment dat mij het meest bijblijft, is de match waarin mijn broer debuteerde bij de nationale ploeg. Mijn broer Paul is vier jaar jonger dan ik. Onze vader had gebasketbald op amateurniveau, maar je kunt niet zeggen dat wij een echte basketbalfamilie waren. Ik belandde per toeval bij een club, en Paul is mij gevolgd.

Op mijn zestiende werd ik opgepikt door een ploeg uit eerste nationale. Ik ontwikkelde me razendsnel. Paul was ook een groot talent, maar hij moest altijd opboksen tegen de reputatie van zijn oudere broer. Het kan niet makkelijk zijn geweest als broer van Ronny Bayer. Paul kreeg niet de waardering die hij verdiende, al hoort hij zonder twijfel bij de beste spelers met wie ik ooit het terrein heb gedeeld.

In 1996 was ik 30 en hij 26. Bij een WK-kwalificatiematch in Namen, tegen Polen, droegen we voor het eerst samen het truitje van de nationale ploeg. Ik heb mooie foto’s die ik koester, van ons tweeën die bij de teampresentatie naar de vlag kijken. De Brabançonne speelde, onze ouders zaten fier in de tribune. Beter dan dit wordt het niet, dacht ik. Tijdens de match heb ik een paar bizarre momenten beleefd. Ik herinner me een blinde pass van Paul, waarna ik me vrij draai en scoor. Die actie hebben ik en hij in onze jeugd honderden keren geoefend, misschien wel duizenden keren. De zaal in Namen veranderde even in het pleintje waarop wij in onze jeugd gingen basketballen na school.

Behalve de broers Hazard of de zussen Massey, die nu bij de Belgian Cats spelen, zijn er weinigen die begrijpen wat het betekent om zo’n moment te kunnen delen met je broer of zus. Het deed ons mijmeren over de lange weg die we samen hadden afgelegd. De opofferingen, de vele trainingsuren, de tegenslagen, de overwinningen, het terugkeren na blessures. We hadden het doorstaan, en nu stonden we daar, tussen de besten van ons land. We hebben vlot gewonnen van Polen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content