Minder dan twee maanden voor de start van de Wereldbeker doet de Luikenaar zijn verhaal.
Hannover ligt rustig in het lentegroen. De stad wordt vaak genoemd als een van de meest aangename Duitse steden om te leven. Op een terrasje aan de oever van de Machsee, een kunstmatig aangelegd meer, spreken we met Sébastien Pocognoli, die hier sinds goed een jaar verblijft.
Terwijl er rust hangt over de stad, beleeft Hannover 96 woelige tijden. De nederlaag in de derby tegen Braunschweig heeft de ploeg ondergedompeld in de Abstiegkampf, de verbeten strijd om het behoud. Ondanks die moeilijke omstandigheden kan Pocognoli toch terugblikken op een geslaagde start in de Bundesliga. In een jaar tijd speelde hij 30 wedstrijden. Alleen al dit seizoen was hij 18 keer titularis in de competitie. “Hij beschikt duidelijk over het niveau om mee te draaien in de Bundesliga”, zegt Dirk Tietenberg, journalist bij de Neue Presse. “Het is een echte krijger die over een offensieve speelstijl beschikt. Het publiek weet dan ook zijn temperament te appreciëren, maar de vorige trainer, Mirko Slomka, hield hem vaak in toom en verbood hem over de middellijn te voetballen. Vorig seizoen werd hij zelfs even uit de ploeg gehaald omdat hij te offensief speelde. De huidige trainer, Tayfun Korkut,is iemand die Poco’s kwaliteiten naar waarde weet te schatten en hem beschouwt als de nummer een op de linksachter. De Luikenaar kampte met enkele kwaaltjes, maar zodra hij weer honderd procent fit is, kan hij zijn basisplaats opnieuw innemen. De nieuwe technisch directeur, Dirk Dufner, die breekt met de oude gang van zaken, kondigde echter in januari aan dat hij mag vertrekken. Het is dan ook sterk dat hij nog steeds deel uitmaakt van het basiselftal.”
Pocognoli wordt dus op handen gedragen door supporters en journalisten, maar niet ten volle gesteund door het bestuur. Enkele maanden voor de start van het WK maken we met hem de balans op.
Hoe verklaar je het moeilijke seizoen van Hannover?
Sébastien Pocognoli: “De club bevindt zich momenteel in volle overgang en dat is niet eenvoudig. Hannover beschikt nog niet over het niveau van twee jaar geleden, toen het tegen Standard speelde in de Europa League. Iedere week zien we af. Na een goed begin in de competitie hadden we een dip en die zijn we nooit echt te boven gekomen.”
Ben je tevreden met je persoonlijke balans?
“Ja. Ik heb makkelijk mijn draai gevonden. Dit jaar heb ik zeker niet slecht gespeeld en maakte ik heel wat progressie, in vaak moeilijke situaties. Bovendien ben ik er zowel op fysiek vlak als qua intensiteit fors op vooruitgegaan. Omdat er weinig tot geen matchen waren waarin wij domineerden, heb ik vooral op verdedigend vlak heel veel bijgeleerd.”
Hannover heeft recent een andere coach aangesteld in de plaats van de ontslagen Mirko Slomka, met wie je relatie niet altijd eenvoudig was.
“Dat zou ik niet zeggen. Het is voormalig technisch directeur Jörg Schmadtke die mij naar hier haalde en ik heb niet altijd begrepen waarom Slomka me op de bank zette nadat ik enkele zeer goede matchen had gespeeld. Het is maar twee tot drie keer voorgevallen, maar zijn uitleg hield geen steek. Hij heeft veel goede dingen verwezenlijkt bij Hannover, maar ik kwam hier toe op een keerpunt. Vier jaar lang werkte hij met nagenoeg dezelfde spelersgroep, tot een nieuwe technisch directeur werd aangesteld. In het midden van dat alles ben ik toch overeind gebleven. Alles wat ik heb bereikt, heb ik aan mijzelf te danken, aan mijn prestaties op het veld. Daar ben ik trots op.”
Zijn vervanger, Tayfun Korkut, een jonge trainer van 39, is bezig aan zijn eerste opdracht als T1. Ligt hij jou beter?
“Hij is zeer gemotiveerd en heeft een duidelijke voetbalfilosofie. Hij is aanvallend ingesteld en daar houd ik van, maar op dit moment beschikken we niet over de mogelijkheden om zo te spelen. Onze kern telt een heleboel geblesseerden en de tegenvallende resultaten tasten het vertrouwen aan. Daarenboven is de nieuwe trainer halverwege het seizoen aangesteld, dan is het moeilijk om nog zaken te veranderen. Volgend seizoen zal hij zeker zijn eigen pad uittekenen.”
Wat is de ambitie van Hannover?
“Aan het begin van het seizoen: Europa League. Maar nu kijken we naar het behoud. Dit jaar wordt er veel gepraat over de degradatiestrijd omdat ook twee andere kleppers, Stuttgart en Hamburg, in hetzelfde schuitje zitten.”
Hannover zoals Aston Villa
Je hebt uiteindelijk voor Hannover gekozen, minder aantrekkelijk dan Schalke of Sevilla, twee clubs die bovenaan meedraaien.
“Wat bedoel je met aantrekkelijk? Zelf wist ik dat ik na Standard niet bij Dortmund of Leverkussen zou spelen. Daar ben ik realistisch in. Je kunt niet van de Jupiler League plots naar een topclub gaan in een grote competitie. Voor mij is Hannover de perfecte keuze. Wolfsburg heeft veel meer financiële middelen, maar is het daarom aantrekkelijker? Ik heb ook de indruk dat alle Engelse teams in de ogen van de mensen een groter aanzien hebben dan de Duitse clubs. Naar mijn mening kun je Hannover het best vergelijken met een club als Aston Villa.”
Heb je vóór je vertrek naar Duitsland niet even gedacht aan de Engelse competitie?
“De Premier League is vooral aantrekkelijker dan de Bundesliga omdat er veel Belgen spelen, maar Engeland en Duitsland zijn de twee competities waar ik altijd al van droomde. In de Bundesliga is er geen enkele match waar je voor minder dan 30.000 of 40.000 mensen speelt. Buiten Bayern, dat door de competitie raast, is het tussen de andere ploegen iedere week oorlog. Het is zeer boeiend om te volgen, want het kan alle richtingen uitgaan. Iedere wedstrijd is een pingpongmatch.”
Bovendien komt het overeen met je manier van spelen.
“Mijn spel is gebaseerd op passie en duelkracht. Dat is essentieel voor mij. Er zitten veel rushes in mijn spel, daar houden de supporters van. Wat dat betreft zijn Duitsland en Engeland mij op het lijf geschreven. Maar ik heb ook in Nederland veel ervaring opgedaan, die mij de mogelijkheid biedt om op een dag in Spanje te spelen. De combinaties en passing kreeg ik onder de knie bij Louis van Gaal. Ik denk dat ik beschik over een enorm gevarieerde bagage, die mij in staat stelt om me aan te passen aan haast alle soorten voetbal.”
Zie je het feit dat Wilmots van deze competitie houdt als een pluspunt?
“Het is inderdaad zo dat hij Duitsland zeer goed kent, maar als ik hier niet presteer dan zal het hem niet interesseren.”
Heb je naar zijn mening gevraagd voor je hier tekende?
“Kort na mijn transfer. Hij bevestigde dat ik een goede keuze had gemaakt.”
Hooggespannen verwachtingen
Een jaar geleden werd je plaats bij Standard ingenomen door Jelle Van Damme. Een jaar later vervang jij hem bij de nationale ploeg. Hoe verklaar je dat?
“Dat is simpel: omdat ik presteer in Duitsland. Onlangs speelde ik tegen Bayern, Leverkusen en Dortmund drie uitstekende wedstrijden. Het spreekt voor zich dat ik toen een drempel heb overwonnen. Ik weet nu wat het is om tegen tegenstanders van een hoog niveau te spelen.”
Hoe ervaar je de concurrentiestrijd met Van Damme?
“We konden het steeds goed met elkaar vinden. Op de linkerflank bij Standard klikte het perfect tussen ons. Nu zijn we concurrenten geworden, maar we moeten proberen in een zo gezond mogelijke situatie te leven, naar onszelf te kijken en zeker geen grote uitspraken te doen.”
Je werd genoemd in een tweet van Elke Clijsters, de vrouw van Jelle. Die had getwitterd: ‘Ik ken meer van voetbal dan Wilmots. Vanden Borre en Pocognoli… Hij kon ook mij selecteren. Pocognoli heeft de afgelopen vijf maanden niet gespeeld.’
“Het was voor een stuk Jelle Van Damme die daar sprak. Wat zijn vrouw denkt, dat denkt hij ook. Enfin, zo gaat dat toch bij een koppel, niet? Toch heeft het mij niet echt geraakt, omdat de woorden niet komen van een trainer, een speler of een scout van de KBVB die mijn prestaties van dit seizoen heeft geanalyseerd.”
We komen stilaan bij het uur van de waarheid. Kun je je voorstellen dat je geen deel uitmaakt van de selectie voor Brazilië?
“Ik ga ervan uit dat ik naar Brazilië ga, maar veel jongens hopen erbij te zijn. De coach maakt zijn keuzes en ik zal mij daar altijd bij neerleggen. Dit jaar kreeg ik drie keer mijn kans en ik geloof dat ik telkens goed heb gespeeld. Ik vind dat ik aan de coach heb laten zien dat hij op mij kan rekenen als hij een probleem heeft op de linkerflank. Of dat voldoende is? We zien wel.”
Wat kan ervoor zorgen dat de balans naar jouw kant overhelt?
“Ik denk dat de bondscoach tevreden is over mij. Ik stel mij in dienst van de groep en denk steeds aan het collectief. Op het moment dat ze mij nodig hebben, zal ik er staan. In de vriendschappelijke wedstrijd tegen de VS speelde ik mee door de blessure van Thomas Vermaelen. Als ik daar had gefaald, was het moeilijk geworden, maar ik slaagde in die test. Tegen Frankrijk overleefde ik een volgende test. Toen zei de coach dat hij op mij rekent. Hij liet mij spelen tegen Wales, niet om mij een plezier te doen maar omdat ik het verdiende.”
Stel dat je er niet bij bent…
“Daar wil ik niet over spreken… (denkt na en hervat) Als ik er niet bij ben, dan wordt het EK in 2016 de nieuwe doelstelling. Geen enkel probleem, dan beginnen we gewoon opnieuw.”
Vrees je soms een blessure zoals die van Christian Benteke?
“Het heeft geen zin om daarover te praten… Ik ben steeds positief ingesteld. Over ongeluk spreken brengt ongeluk.”
Wat is de doelstelling voor dit WK?
“De verwachtingen zijn hooggespannen, maar we moeten realistisch zijn en proberen de eerste ronde te overleven. Nadien is het een loterij. Speel je tegen Duitsland of tegen Portugal? Als je zou verliezen van een grootmacht, dan is dat ook niet per se slecht, toch? De beleving op het terrein is belangrijker dan het resultaat. Niettemin: als ik aan het WK denk, stel ik me altijd voor dat we het ook winnen. Je neemt toch nooit deel aan een toernooi zonder de ambitie te hebben om helemaal tot het einde te gaan?”
Wat is jouw standpunt in de discussie over spelers die bij hun club weinig aan spelen toekomen en het gebrek aan frisheid bij anderen?
“Ik ben fit! Opgebrand zal ik tegen juni zeker niet zijn. Ik kampte met een kleine blessure en heb even moeten rusten. Ik heb bovendien twee weken vakantie gehad tijdens de kerstperiode én ik heb niet alle wedstrijden meegedaan.”
Was je teleurgesteld dat ze niet aan jou dachten tijdens je beste jaren bij Standard?
“En bij AZ! Ik ben daar kampioen geworden als linksachter. Ik speelde in de Champions League en werd toch nooit geselecteerd. Maar heb je mij horen klagen in die periode? Neen. Natuurlijk was ik teleurgesteld, omdat ik eindelijk dacht dat ik het niveau aankon. Wie weet, als ze mij toen de kans hadden gegeven, dan zat ik nu misschien niet bij Hannover. Maar ik word nu beloond en dat is het enige wat telt. Nu ben ik hier en wil ik hier blijven.”
DOOR STÉPHANE VANDE VELDE IN HANNOVER
“Soms is de emotie en beleving op het veld belangrijker dan het resultaat.”