Winstbejag verzuurt de relatie tussen Antwerpen en GM

De Vlaamse regering en het Antwerpse stadsbestuur kampen met het sociaal passief van de Opel Antwerpen-site terwijl GM een maatschappelijk onverantwoorde houding aanneemt.

Werkloosheid heet het. Als een snijdende wind kerft ze het zinnenstrelend verlangen van ieder individu om een rol van betekenis te spelen in deze wereld. Een kwart van de Opel-werknemers die in 2010 hun baan verloren, toen GM de Opel-fabriek in Antwerpen heeft gesloten, zou nog steeds werkloos zijn. Het gaat om 646 mensen op een totaal van 2.271 personeelsleden. Mijn vader was daar één van.

Het Gemeentelijk Havenbedrijf Antwerpen trachtte de 90 hectare grote site aan de Noorderlaan over te nemen. Een dergelijke strategische plek in het hart van Europa zou snel nieuwe investeerders aantrekken en nieuwe jobs creëren.

Gronden die de Opel fabriek in de golden sixties voor een appel en ei van het toenmalige Antwerpse stadsbestuur opkocht. U herinnert zich de prijzen die uw ouders of grootouders betaalden voor de aankoop van een huis in die periode? Gelukkig werd contractueel een voorkooprecht verankerd. De stad zou – bij een eventueel vertrek van Opel – de gronden kunnen terugkopen.

Het stadsbestuur bood 30 miljoen euro voor de gronden. General Motors ging echter niet akkoord met het voorgestelde bedrag. Zij wilden meer. Nog meer. 90 miljoen euro om precies te zijn. Een rechtszaak volgde.

Het scherpzinnige karakter van de cynicus ontpopt zich als we stellen dat GM nochtans op onze steun kon rekenen in de afhandeling van de dossiers om alle getroffenen zo goed als mogelijk te behelpen. De Federale en Vlaamse regering maakten respectievelijk 20,4 en 9,6 miljoen euro aan hulpmiddelen vrij. Maar zij willen meer.

Het juridische geschil sleepte aan. Drie jaar lang. Intussen groeit het onkruid weelderig op de ooit zo indrukwekkende site waar ik als klein meisje éénmaal jaars met papa meeging naar het Sinterklaasfeest. Uiteindelijk volgde een uitspraak. Oef. Een onafhankelijke commissie legde de waarde van de gronden vast op 43,6 miljoen euro. Het Gemeentelijk Havenbedrijf was bereid dit te betalen.

Helaas. De multinational wil meer.

Gisterenavond werd bekend dat GM de stad Antwerpen dagvaardt. Op naar een nieuwe juridische strijd. Op naar een nieuwe periode van leegstand. Op naar een nieuwe periode van economische mokerslagen.

De hardnekkige mist van winstbejag daalt genadeloos neer en verzuurt de relatie tussen Antwerpen en GM. De Vlaamse regering en het Antwerpse stadsbestuur kampen met het sociaal passief van het hele dossier terwijl GM zonder enig omkijken een maatschappelijk onverantwoorde houding aanneemt. De politiek dient zijn lessen te trekken opdat dergelijke praktijken niet meer kunnen voorkomen. Geen verkoop van overheidsgronden meer aan marktspelers en onmiddellijke opstart van reconversie na dergelijke drama’s zijn niet aangewezen maar noodzakelijk.

Güler Turan is Vlaams parlementslid voor SP.A