‘Wij proberen voor jongeren opnieuw het licht aan te steken’

Jonathan valt YAR-directeur Koen Freborg in de armen. Zijn coach Herlinde kijkt toe. © Kristof Vadino
Maren Moreau
Maren Moreau Freelance journaliste

YAR Vlaanderen wil jongeren met een complexe problematiek naar een nieuw leven coachen. ‘Ik bood hem steunwieltjes aan. Nu doet hij het helemaal zelf.’

Wat is YAR Vlaanderen?

YAR Vlaanderen begeleidt en coacht jongeren met een complexe problemantiek die veelal in aanraking kwamen met de jeugdrechtbank. YAR biedt twee programma’s aan: YAR Wonen (voor jongeren van 17-18 jaar ) en YAR Coaching (voor jongeren tussen 15 en 18 jaar). Het traject voor het laatste programma verloopt in drie fasen. Tijdens het voortraject worden jongeren geïnformeerd en gemotiveerd om mee te doen, daarna volgt een intensieve trainingsweek. Tot slot worden ze gedurende negen maanden opgevolgd door hun coach.

Professionele medewerkers van YAR zorgen voor het kader maar het zijn vrijwilligers die als coach de jongeren omringen. De vrijwilligers krijgen op hun beurt begeleiding vanuit YAR. Beide partijen zien elkaar op wekelijkse basis en maandelijkse groepsmomenten.

‘Ik moest samen met andere jongeren van een heel hoge paal springen. Wanneer het eenmaal achter de rug is, lijkt het gemakkelijk. Maar die stap zetten was heel eng. Uiteindelijk heb ik gesprongen…’

Aan het woord is Jonathan*, die besloot om zijn leven om te gooien door deel te nemen aan het programma van YAR Vlaanderen. Deze organisatie coacht jongeren met een complexe problematiek die in veel gevallen in aanraking kwamen met de jeugdrechtbank. Eén van de opdrachten tijdens Jonathans traject was samen hoogtevrees overwinnen. Maar het was toch vooral in figuurlijke zin springen. ‘Het vraagt enorm veel moed van hen om uiteindelijk die stap te zetten’, zegt Koen Froberg, directeur van YAR Vlaanderen.

Een nieuwe groep jongeren doet het Jonathan nu na. Zopas werd in de regio Vlaams-Brabant/Brussel hun intensieve trainingsweek afgesloten.Vanaf nu zullen ze gedurende negen maanden opgevolgd worden door een coach. Ook Jonathan – die zelf al het hele programma doorlopen heeft – was erbij om de anderen toe te spreken. ‘Dat maakt me wel emotioneel. Niet zo lang geleden was ik diegene die daar zat.’

Ik maak mijn geluk nu zelf.

Jonathan, deelnemer aan YAR-traject

It’s a match!

Het is een blij weerzien met Herlinde, de coach die hem vorig jaar negen maanden begeleidde. Je zou hen niet meteen bij elkaar zetten: zij een jonge dertiger met bollend zwangerschapsbuikje en een job in het Europees Parlement, hij een jonge gast van 16 met een charmante nonchalance en een moeilijk verleden.

Toch werden ze heel bewust door YAR aan elkaar gekoppeld. ‘We kijken naar wat de jongere nodig heeft’, zegt directeur Koen. ‘En op basis daarvan kiezen we voor hen een coach.’ Meant to be, vindt Jonathan. En ook Herlinde ziet wel in waarom ze aan elkaar gelinkt zijn. ‘We zijn alletwee warme mensen met veel energie.’ En humor, zo blijkt uit hun wederzijdse plagerijen en lachbuien.

Drie doelen

Voor ons zit een positieve, zelfzekere tiener. Maar dat was een jaar geleden wel anders. Jonathan had constant ruzie thuis en moest zijn jaar overdoen op school. ‘Ik voelde me depressief en zocht mijn toevlucht in slechte dingen’, vertelt hij.

Hij formuleerde drie doelen waaraan hij samen met Herlinde wou werken. De weg ernaartoe was soms kronkelig maar aan stoppen dacht Jonathan nooit. ‘Dit was mijn keuze dus ik wou ervoor blijven gaan. Ik heb ook wel misstappen begaan maar YAR leerde mij om mijn verantwoordelijkheid op te nemen.’

Een jongere ondersteunde zijn coach nadien bij het trainen voor een marathon.

Koen Freborg, directeur YAR Vlaanderen

Ondertussen vliegen de high fives in het rond voor zijn goed rapport. Koen en Herlinde zijn altijd blijven geloven in zijn mogelijkheden. ‘Ik heb geleerd om mijn afleiding niet meer in foute dingen te zoeken’, zegt Jonathan. ‘Ook de band met mijn moeder is echt verbeterd. Ik maak mijn geluk nu zelf.’

Van elkaar leren

Veel YAR-vrijwilligers getuigen dat na een tijdje soms de rollen worden omgedraaid. ‘Dat gebeurt inderdaad’, beaamt Koen. ‘Een coach leert op zijn beurt ook veel van de jongere zelf. We hebben al een jongere gehad die na zijn traject zijn eigen coach ondersteunde bij het trainen voor een marathon. Of één die zelf YAR-coach is geworden. Zo is de cirkel helemaal rond.’

‘Aan het begin van het programma heb je vooral het idee: ik ga iemand helpen’, zegt Herlinde. ‘Maar dat beeld verandert. Ik ga hem niet op m’n rug zetten en dragen tot het einde van de meet. Nee, ik sta aan de zijlijn en blijf hem herinneren aan zijn doelen en mogelijkheden.’ En Jonathan gaf haar op zijn beurt ook energie. Meestal spraken ze na haar werk af en stond hij steeds vrolijk en gemotiveerd te wachten. Zelfs als ze een slechte dag had, coachte hij haar erin om positief te zijn, vertelt ze. ‘Echt waar?’ glundert Jonathan trots. ‘Zelf heb ik van haar geleerd om ervoor te gaan en nooit op te geven.’

Op de nieuwe trainingsweek sprak Jonathan voor een groep jongeren die nu zelf aan hun natraject beginnen, iets waar Herlinde en Koen heel trots op zijn. ‘Wij proberen het licht terug aan te steken voor de jongeren’, zegt Herlinde. ‘Het is een voorrecht om hen op die manier zichzelf te zien heruitvinden. Ik heb Jonathan gedurende ons traject steunwieltjes aangeboden. Nu doet hij het helemaal zelf.’

*Jonathan is een schuilnaam. Er werd voor gekozen om zijn naam als minderjarige te veranderen voor het artikel om zijn privacy en de wet te respecteren.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content