Wetenschappers van het Massachusetts Institute of Technology hebben de ondertussen bekende eiwitstructuur van het coronavirus omgezet in een muziekstuk. Dit kan een belangrijke rol spelen in het ontwikkelen van een medicijn én vaccin.
Het coronavirus dankt zijn naam aan de kroon dat hij onder de microscoop lijkt te dragen. Nu hebben wetenschappers een manier gevonden om de eiwitten van die kroon om te zetten in klanken. Dit heet sonificatie, meldt vakblad Science. Hierdoor kunnen ze het virus beter begrijpen. Musicus en ingenieur Markus Buehler en zijn collega’s van het Massachusetts Institute of Technology (MIT) wezen aan iedere eiwitstructuur van de kroon een muzikale tegenhanger toe. Met dank aan Artificiële Intelligentie zetten ze zo het kluwen aan eiwitten om tot een wetenschappelijk staaltje muziek.
Ons brein is volgens professor Buehler meester in het verwerken van geluid. In minder dan een oogopslag, noem het ooropslag, maken we een onderscheid tussen ritme, klankkleur, volume, tempo, melodie en noem maar op. Muziek bevat de nuances die een microscopisch beeld mist.
De stekels van het virus bestaan uit eiwitten. Die eiwitten bestaan op hun beurt uit aminozuren. Maar daar stopt het niet, want die verschillende aminozuren krullen zich op tot ingewikkelde patronen. Sonificatie maakt het allemaal net iets overzichtelijker. Ieder aminozuur krijgt een eigen noot uit de toonladder toegewezen. De manier waarop ze opgekruld of verstrengeld zijn, wordt door de lengte en het volume van die noten uitgedrukt. Tot slot zijn er de vibraties van de moleculen door de temperatuur. Ook zij krijgen hun eigen geluid.
Doordat wetenschappers via de muzikale vertaling een vollediger beeld van het virus krijgen, kunnen ze het beter begrijpen en makkelijker manipuleren. Dat vergemakkelijkt de zoektocht naar plaatsen in de eiwitten waar antilichamen of medicijnen zich kunnen aanhaken. Door de muzikale sequentie van de stekels van het virus aan een grote databank met andere in muziek omgezette eiwitten toe te voegen, kan er mogelijks een match gevonden worden met een ander eiwit dat infectie kan voorkomen.
Van rinkelende belletjes tot snorrende snaren, de gekozen klanken zijn stuk voor stuk persoonlijke keuzes van de onderzoekers. Hier luister je alvast naar het resultaat.
