Wetenschappers van de Universiteit Antwerpen zijn erin geslaagd nanomaterialen te maken die niet in de natuur voorkomen. Die kunnen gebruikt worden om bepaalde industriële toepassingen te ontwikkelen.
Wetenschappers kunnen dingen doen die de natuur niet klaargekregen heeft. Fysicus Vincent Ginnis van de Vrije Universiteit Brussel en zijn collega’s beschrijven in Physical Review Letters hoe ze de optische kracht tussen twee lichtgeleidende kabels kunnen versterken. Ze hebben daarvoor een kunstmatig materiaal gemaakt: het is in staat lichtdeeltjes zo te manipuleren dat ze allemaal naar dezelfde kant van de lichtgeleider bewegen. Als je dat in twee kabels doet, kun je de krachten tussen de kabels met een factor tien versterken.
De optische kracht kan gebruikt worden om nanomotortjes aan te drijven, extreem kleine motoren waarmee in de geneeskunde onder meer cellen worden gesorteerd.
Fysicus Sara Bals van de Universiteit Antwerpen en haar collega’s zijn erin geslaagd nanomaterialen te maken die niet in de natuur voorkomen. Diamant en grafiet zijn totaal verschillende materialen, hoewel ze beide uitsluitend uit koolstofatomen bestaan – weliswaar geordend in een andere structuur. Zulke verwante materialen heten allotropen. Bals en co. beschrijven in Science hoe ze verschillende artificiële roosters van gouden nanodeeltjes maakten: vormen van goud, dus, die niet in de natuur voorkomen.
Zogenoemde nanoallotropen kunnen nuttig zijn om biosensoren en andere industriële toepassingen te ontwikkelen. De techniek is bruikbaar om allotropen van andere materialen te maken.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
