Aantrekkelijkere wielrenners bereiken ook betere resultaten. Dat blijkt uit een onderzoek van de Universiteit van Zurich.
Wielrenners die in een studie van de Zwitserse universiteit als aantrekkelijk werden aangeduid, bleken ook tot de beste in hun sporttak te behoren. Het onderzoek dat geleid werd door doctor Erik Postma suggereert dat uiterlijk ook werkelijk onderliggende fitheid weerspiegelt.
Mooie mensen zijn succesvoller dan hun lelijke collega’s. Gegevens bewijzen dat de voorgaande regel van toepassing is in de zakenwereld en de politiek. Maar het is deels ook biologisch te verklaren: schoonheid is een indicator van goede genen en een goede gezondheid. Toch is het niet zo duidelijk hoe die zaken zich dan uiteindelijk omzetten in succes.
Een mogelijke verklaring is dat mooie mensen bijvoorbeeld sneller geholpen worden door hun collega’s of hun baas. Maar het Zwitserse onderzoek wil de vraag beantwoorden of onze knappe medemens niet gewoon gemiddeld ook beter is in zowat alles.
Meritocratie
Voor het onderzoek werd voor een testgroep gekozen waar schoonheid niet de factor lijkt die de kans tot slagen bepaalt. Professionele sport was volgens de onderzoekers wat het dichtst aanleunde bij een echte meritocratie. Wie in de sport aan de top wil geraken, hoeft er niet goed uit te zien, maar moet kunnen presteren.
Postma koos voor langeafstand wielersport . Voor de studie werd een jury samengesteld uit 816 vrijwilligers (72 procent vrouwen, 28 procent mannen). Zij moesten als in een schoonheidswedstrijd oordelen over 80 foto’s van deelnemers uit de Tour de France van 2012. De vrijwilligers moesten elke foto beoordelen op aantrekkelijkheid, sympathie en mannelijkheid aan de hand van een schaal van een tot vijf. Scores van wie een wielrenner als zodanig herkende, werden niet meegerekend. Iets wat slechts in 282 van de 32.468 beoordelingen voorkwam.
Uiteindelijk bleek dat de 10 procent beste wielrenners voor 25 procent meer aantrekkelijk werden beschouwd dan de laatste 10 procent uit de lijst.
Aantrekkelijkheid wint
Ook bleek aantrekkelijkheid niets te maken te hebben met hoe sympathiek een persoon werd bevonden. Sympathieke coureurs maakten niet meer kans om te winnen. Ook coureurs die een hoge score voor mannelijkheid kregen, waren niet noodzakelijk winnaars. Het verband was enkel te vinden bij de aantrekkelijkste wielrenners.
Het feit dat iemand die veel traint ook fysiek aantrekkelijker wordt, was irrelevant in het onderzoek. Alle wielrenners uit het onderzoek namen deel aan de Tour de France en waren dan ook uitzonderlijk goed getraind.
De studie houdt er wel rekening mee dat favorieten misschien sneller in een bepaald team terechtkomen binnen de sportwereld. Maar toch is het besluit dat ondanks het belang van de fysieke inspanning, goed uiterlijk een beter resultaat kan voorspellen.
Postma deed voorlopig nog geen onderzoek naar het verband tussen aantrekkelijkheid en prestatie bij vrouwelijke coureurs. De huidige studie werd gepubliceerd in Biology Letters.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier