Onderzoekers van UAntwerpen hebben voor het eerst onderzoek gedaan naar de biologische mechanismen achter BDSM.
Beoefenaars van BDSM ervaren tijdens de actie positieve stressreacties, die vergeleken kunnen worden met de roes die een hardloper ervaart. Dat besluiten wetenschappers van UAntwerpen na onderzoek op de biologische mechanismen achter BDSM.
BDSM staat voluit voor Bondage en Discipline (BD), Dominantie en Submissie (DS) en Sadisme en Masochisme (SM). BDSM is de laatste jaren, dankzij het succes van onder meer de Fifty Shades of Grey-films en -boeken, meer en meer uit de taboesfeer geraakt. Toch worden beoefenaars nog vaak met vooroordelen geconfronteerd, zegt onderzoeker Manuel Morrens. ‘Het psychiatrisch diagnostische handboek (DSM-5) vermeldt BDSM zelfs nog steeds als een ‘diagnose’.’
Wetenschappelijk onderzoek naar het thema werd vooralsnog nog maar amper gedaan. Morrens en Elise Wuyts deden onlangs het allereerste onderzoek naar de biologische mechanismen achter BDSM, in nauwe samenwerking met de BDSM-vereniging Club 78 uit Ham.
Ze onderscheidden twee testgroepen: aan de ene kant de submissieve of onderdanige BDSM-beoefenaars, aan de andere kant de dominante BDSM-beoefenaars. Beide groepen werden voor en na het spel gescreend op de aanwezigheid van stress en plezierhormonen in hun bloed. ‘Bij de onderdanige beoefenaars stelden we een significante stijging van zowel stress- als plezierhormonen in het bloed vast’, zegt Wuyts. ‘Sterker nog: de plezierreactie kon duidelijk gelinkt worden aan de stressreactie. Dit bevestigt de hypothese dat BDSM een positieve stressreactie kan uitlokken die voor het plezierige gevoel zorgt dat de beoefenaars rapporteren. Je kan de vergelijking maken met de roes die een hardloper krijgt door zijn fysieke inspanning.’
Dominante BDSM-beoefenaars halen hun plezierreactie eerder uit een spel dat de focus legde op de machtsbalans en minder bij een spel waarbij pijnprikkels op de voorgrond stonden.
