Ooit vormde alle land op aarde één grote brok. Komt die situatie nog terug?
Zelfs de grootste structuren op aarde kennen cyclische bewegingen. Op gezette tijden schurken alle continenten tegen elkaar aan en vormen ze één groot geheel. De laatste keer dat zo’n supercontinent bestond, was een dikke 200 miljoen jaar geleden. Toen was er geen oceaan die belette dat een dier van wat nu Afrika is naar Zuid-Amerika trok.
Geologen zijn erin geslaagd de ontwikkelingsgeschiedenis van supercontinenten in kaart te brengen. Blijkt dat ze een regelmatig weerkerend fenomeen in de geschiedenis van de aarde zijn geweest. Als die inzichten in een voorspellend model gegoten worden, zal er, volgens het vakblad Terra Nova, over ongeveer 250 miljoen jaar opnieuw een supercontinent bestaan.
De bewegingen om dat te realiseren, zijn al aan de gang. Afrika zit op ramkoers met Europa, en Australië met Azië. Maar het nieuwe model lijkt te suggereren dat het volgende supercontinent toch niet zo super zal zijn. Het is niet uitgesloten dat Zuid-Amerika en Antarctica er geen deel van zullen uitmaken. Men heeft in de bodem van de Stille Oceaan twee enorme hete zones ontdekt, die een toenadering van deze continenten tot de rest kunnen bemoeilijken omdat ze gigantische hoeveelheden heet materiaal uitstoten. Daar raakt geen aardplaat overheen.
De kans dat er tegen dan nog mensen leven om te verifiëren of deze voorspelling waar was, kunnen we als onbestaande beschouwen. (DD)
