Frequentieselectiviteit is geen menselijke exclusiviteit, maar waarschijnlijk iets van de hele groep van de primaten.
Mensen zijn in staat geluiden die ze samen opvangen uit elkaar te rafelen. Als je een orkest hoort spelen, kun je toch de verschillende instrumenten herkennen én lokaliseren in het geheel. Dat is onder meer mogelijk doordat in het slakkenhuis (een belangrijk onderdeel van het binnenoor) geluiden opgedeeld worden in verschillende frequentiebanden.
De ploeg rond Philip Joris van het Laboratorium voor Auditieve Neurofysiologie aan de K.U.Leuven meldt in de Proceedings of the National Academy of Sciences dat zo’n frequentieselectiviteit ook bij makaken voorkomt. Ze is dus geen menselijke exclusiviteit, maar waarschijnlijk iets van de hele groep van de primaten. Bij katten of cavia’s is ze in ieder geval minder sterk ontwikkeld.
Het onderzoek is nuttig in de ontwikkeling van nog betere hoorapparaten. Om de apparaatjes optimaal aan te sturen is het zaak de werking van frequentieselectiviteit goed te begrijpen.
