Een veelzijdig aanbod aan eetbare wilde planten is geen garantie op een goede voeding.
Wij zijn zo gewend aan landbouwproducten voor onze voedselvoorziening dat we ons te weinig rekenschap geven van het feit dat de niet door de mens aangepaste natuur ook een bron van voeding kan zijn. Algemeen wordt aangenomen dat een combinatie van vlees van wild met vers geplukte groenten en fruit het gezondste dieet is dat een mens kan krijgen. Vroeger was het beter!
Maar dan moet je je natuurlijk bewust zijn van de voedingswaarde van de natuur. De ploeg rond Patrick Van Damme van het Laboratorium voor Tropische en Subtropische Agronomie en Etnobotanie van de Universiteit Gent beschrijft in het vakblad Public Library of Science ONE dat zelfs in arme landen met een rijke biodiversiteit, zoals de Democratische Republiek Congo, mensen niet langer beseffen welke mogelijkheden hun natuurlijke leefomgeving biedt als voedselbron. Het is een ontnuchterende vaststelling.
Verzamelcultuur deemstert weg
Van 363 vrouwen in een stad en 129 vrouwen op het platteland werd de dagelijkse voeding grondig in kaart gebracht, en vergeleken met wat er in hun omgeving aan eetbare wilde planten aanwezig was. Het maximum dat een wilde plant aan de energievoorziening bijdroeg was een schamele 4,8 procent. Veel wilde planten staan nochtans bekend om hun voedzaamheid, maar blijkbaar deemstert zelfs in regio’s die ervan zouden kunnen profiteren de verzamelcultuur weg onder druk van de als alleenzaligmakend beschouwde landbouw.
Een ander team van Vandammes laboratorium beschrijft in hetzelfde vakblad de mogelijkheden om de in Zuid-Amerika voorkomende cherimoyavrucht te exploiteren en eventueel te domesticeren. De studie wijst uit dat de genetische veelzijdigheid van de plant sterk varieert in haar leefgebied: ze is het hoogst in het centrum van haar areaal (Zuid-Ecuador en Noord-Peru) waar ze waarschijnlijk ontstond, en neemt af in de richting van de grenzen van haar verspreidingsgebied.
Het is evident dat genetische diversiteit cruciaal is voor een soort om grote veranderingen in haar leefgebied te kunnen overleven. In streken die steeds meer onder druk komen van de mens is dat niet zonder belang. De studie heeft dus grote waarde in het organiseren van het behoud van het cherimoyafruit. (DD)
