E-mailadressen en namen verwijderen in het exploderende aantal databanken: het volstaat niet om onze anonimiteit te waarborgen.
Worden onze gegevens anoniem bewaard in gigantische databanken? Data-analisten doen hun best om ons daarvan te overtuigen. Toch blijken er altijd weer achterpoortjes te zijn om mensen te identificeren. Dat blijkt uit een studie van computerwetenschapper Luc Rocher (UCL) en zijn collega’s in Nature Communications. De onderzoekers hebben een manier ontwikkeld waarmee je kunt nagaan hoe groot je kans is je anonimiteit te verliezen.
E-mailadressen en namen verwijderen: daartoe blijft anonimiseren meestal beperkt. Daarmee zouden gegevensbanken voldoen aan de regels rond privacybescherming. Maar Rocher en co. konden de originele gegevens achterhalen van liefst 99,98 procent van de individuen in een databank. Hoe meer gegevens die van iemand bevat, hoe groter de kans dat hij of zij kan worden herkend.
De techniek werd al gebruikt om de belastingaangiften van de Amerikaanse president Donald Trump uit een database te lichten.
Zodra de genetische gegevens van mensen massaal bekend zijn, zal een vergelijkbaar probleem opduiken. Als 2 procent van een bevolking zijn genetische gegevens online beschikbaar stelt, kan volgens New Scientist de meerderheid van die bevolking – door verwantschappen – genetisch worden opgespoord. Ook als je DNA niet online staat, word je vindbaar.
Anonimiteit bestaat niet meer in onze wereld. Zeker wanneer onze genen niet als een deel van onze privacy worden beschouwd.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
