Tot dusver werd de high van de hardloper volgens studies veroorzaakt door endorfines, die het lichaam produceert tijdens langdurige inspanningen. Nu wordt geopperd dat endocannabinoïden voor het gevoel van welbehagen zorgen.
De oude theorie gaat ongeveer als volgt: endorfine wordt afgescheiden om het gevoel van pijn tijdens de inspanning tegen te gaan. Maar het lichaam overdrijft en zo kan, na de juiste afstand, de juiste inspanning, en gedurende een beperkte tijd, een gevoel van euforie ontstaan bij de lange afstandsloper of jogger.
Nu publiceert Proceeding of the National Academy of Sciences in de VS deze week een alternatieve verklaring. The Washington Post vertaalt het wetenschappelijk artikel in lekentermen. De studie, bij over lange afstand lopende muizen, toont aan dat tijdens de inspanning twee stoffen aangemaakt worden die vergelijkbaar zijn met drugs: β-endorfine (een opiaat) en anandamide (een endocannabinoïde).
Endocannabinoïde is, schrijft de Post, ten gronde door het lichaam geproduceerde marihuana.
Minder angst, minder pijn
De studie is afkomstig van de universiteit van Heidelberg, waar men muizen in een rad liet draaien. Na hun inspanning waren knaagdieren minder schrikkerig en minder gevoelig voor pijn. Men diende vervolgens een middel toe dat de endocannabinoïden onderdrukte, en liet vervolgens dezelfde of andere muizen opnieuw vele tientallen meters in het rad afleggen. Nu bleken de muizen na de inspanning even angstig als tevoren, en zelfs meer gevoelig voor pijn.
“We toonden zo voor zover we weten voor het eerst aan” aldus de onderzoekers, “dat cannabinoïderecptoren cruciaal zijn voor belangrijke aspecten van de runner’s high”.
Dat werd weliswaar alleen bij muizen aangetoond. Maar er zouden plannen bestaan om de theorie op mensen uit te testen.
(RR)
